SV Twello kent, met zijn jonge selectie, eigenlijk al enige goede seizoenen. Maar door de coronaperikelen is het nog niet van een feestje gekomen. De zaterdagclub won afgelopen zaterdag met 1-3 van Helios en staat nu bovenaan in 4E. Man van de wedstrijd werd Pascal Klein Velderman en Deventer Voetbal roept hem ook uit tot speler van de week.
Met die overwinning lijkt Helios voorlopig even afgehaakt richting het kampioenschap en zijn Terborg en Blauw Wit mededingers richting de eerste plek. Beide opponenten hebben een duel minder gespeeld en beiden hebben ook twee punten minder dan het SV Twello van Pascal.
Pascal is een echte ‘SV Twello man’, al vanaf de jongste jeugd voetballend bij de club (toen nog Avanti hetend, voor de fusie) en nu bezig in zijn derde seizoen bij de senioren: “Toen ik in de A speelde deed ik al regelmatig mee met het eerste en de afgelopen drie seizoenen ben ik basisspeler.” Pascal speelt als laatste man: “Ik vorm een duo met Jurre Spanjers, tevens een goede vriend van mij.” Die vriendschap kent zo zijn voordelen: “We zijn goed op elkaar ingespeeld, voelen elkaar goed aan.”
De selectie van trainer Harold Dengerink is erg jong, de 21-jarige Pascal is niet eens de jongste telg van de groep: “Ik denk dat we allemaal zo rond mijn leeftijd zijn, diverse jongens zijn zelfs 19 jaar.” Toch is die leeftijd niet de oorzaak van het soms wisselvallige spel van SV Twello: “Het is meer dat we juist goed spelen tegen de sterkere teams en veel moeite hebben met de laagvliegers.” Enerzijds heeft dit met motivatie te maken: “Maar zeker ook lastig als de kleinere clubs zich gaan ingraven, dat is niet alleen minder leuk voetballen, maar als die goal dan uitblijft wordt die tweede helft echt moeilijk.” Zo kijkt Pascal niet met veel vreugde terug naar de heenwedstrijd tegen Gorssel, de tegenstander van komende zaterdag: “Toen hebben we niets laten zien, terwijl we ons richting het duel van afgelopen zaterdag niet hoefden te motiveren.”
Dat duel was voor Pascal voornamelijk het ‘ontmantelen’ van topschutter Jarmo van ‘Hof: “De heenwedstrijd scoorde hij éénmaal, vanuit een corner en nu moest ik hem uitschakelen.” Normaal speelt Pascal als laatste man samen met maatje Jerre en wisselen ze de dekking van de spits van de tegenstander af, afgelopen zaterdag lag dat dus even iets anders: “De trainer gaf mij één opdracht mee: Gewoon opvreten!” En Pascal voerde deze uitdaging tot in perfectie uit, want het doelpuntenkanon uit Deventer werd vakkundig ontmanteld door de jongeman uit Twello.
Dit niet alleen tot groot plezier van zijn teamgenoten en trainer, maar ook van zijn Pa: “Mijn vader reist met een vast clubje fans mee naar ieder duel en zondag waren ze natuurlijk ook weer van de partij, erg leuk”, aldus Pascal die hoopt dat hij met zijn team promoveert: “Teams als Helios en Blauw Wit willen wel voetballen en de rest graven zich meestal in, in de derde klasse hebben we daar dan minder last van lijkt me en dat is dan direct leuker.” Het gevaar zit in de motivatie tegen de lager geklasseerde teams: “Tegen Terborg en Blauw Wit staan we er wel, hopelijk laten we niet de punten liggen tegen de kleintjes.”
Of Pascal daar nog veel van gaat meebeleven is nog maar de vraag: “In de eerste helft, afgelopen zaterdag tegen Helios, viel ik verkeerd en heb ik mijn hand gebroken.” Pascal speelde verder op adrenaline, maar gaandeweg het tweede bedrijf werd de pijn intenser en na de 1-3 liet hij zich voortijdig wisselen: “In het ziekenhuis bleek dat ik mijn scaphoid heb gebroken, een klein botje bij de duim, helemaal binnen in de hand.” Een lastige breuk in een moeilijk herstelbaar deel in de hand: “Na de Pasen gaan ze kijken hoe het herstel verloopt en of een medische ingreep mogelijk noodzakelijk is.” Echt kunnen genieten van het voetbalfeest na afloop heeft Pascal dus niet: “Mogelijk is mijn seizoen al ten einde en moet ik, naast mijn Pa, ons team gaan aanmoedigen.”
