De gunfactor had hij al, ondertussen vult Paul Bosvelt zijn functie als technisch manager al 2,5 jaar in en snapt de Doesburger wel hoe het werkt. Van vierkante ogen tot eigen jeugdopleiding, van aflopende contracten en coronaperiode, van trainerswissel tot keuzes vanuit gevoel. Een diepgaand interview met Paul Bosvelt verzorgd door Deventer Voetbal.
Go Ahead Eagles heeft net het eerste trainingsblok na de coronaperiode afgesloten. De hele wereld wordt op zijn kop gezet door de pandemie, zo ook het voetbalwereldje. De club moest razendsnel reageren en deed een bezuinigingsslag zonder de visie uit het oog te verliezen. “Ergens op afgerekend worden terwijl je het niet op jouw manier gedaan hebt wil je echt niet.” Paul nipt ontspannen aan zijn kopje automatenkoffie, voelt zich duidelijk op zijn gemak in zijn eigen kantoor. Aan de lange wand prijken ruim honderd elftalfoto’s, vanuit het verre succesverleden tot aan enkele jaren terug: “Die foto met al die nette kostuums vind ik wel wat hebben.” Paul staat met beide benen in zijn functie als technisch directeur, leert van het verleden en deelt de duidelijke visie met Alex Kroes: “We volgen de weg der geleidelijkheid, niet per ongeluk promoveren maar structureel bouwen totdat we zover zijn.”
Paul Bosvelt zetelt dagelijks in gebouw Larenstein, met de rug naar het raam omdat de airco dan mooi de andere kant op blaast. Het is een warme dag als we samen door het raam uitkijken over de Adelaarshorst, zo door de open hoek bij het stadionplein, tussen de beide nieuwere tribunes door. “Kan mooi zien of het gras nog groen is”. Paul is ondertussen vijftiger: “Niemand heeft het echt meegekregen dat ik 50 ben geworden, mijn verjaardag was juist in de coronaperiode en daardoor is het bijna geruisloos voorbijgegaan. Dat feestje gaan we nog wel een keertje inhalen.” Vijftig worden is wel wennen, Paul oogt nog fit: “Ik doen mijn best, ben nog redelijk fit al gaat de spagaat inmiddels wat moeizamer”
Paul was als voetballer een laatbloeier, via Go Ahead Eagles en FC Twente kwam hij in Rotterdam terecht waar hij met Feyenoord de UEFA cup pakte: “Ik wil altijd winnen, een kampioenschap was speciaal, maar die Europese cup is uniek, zeker voor een Nederlandse club”. Na 15 jaar Nederland lonkte een Engels avontuur: “Bij Feyenoord was er gedoe en op feedback van anderen heb ik gekozen voor City”. Op zijn 35ste keerde hij terug om bij Heerenveen af te sluiten: “Ondanks dat ik pas op late leeftijd in het betaalde voetbal terecht ben gekomen, heb ik toch ruim 600 wedstrijden gespeeld, ben laat gedebuteerd bij Oranje maar wel mooi nog 24 wedstrijden gehaald, twee eindtoernooien meegemaakt, vooral die van 2000 was erg mooi.”
“Eigenlijk had ik helemaal niet de ambitie om trainer te worden, was gestopt op mijn 37ste en sinds 2004 aandeelhouder bij Go Ahead Eagles na een gesprek met De Vroome en Marc Overmars.” Maar daar bleef het niet bij, de Deventerclub wil Paul aan zich binden en Marc Overmars klopt opnieuw aan in Rotterdam bij Paul: “Hij vroeg of ik wilde meetrainen en dat deed ik toen toen Mike Snoei trainer was, het is natuurlijk mooi om jouw ervaringen te kunnen delen met jonge spelers.” Ook onder Andries Ulderink was Paul op het trainingsveld terug te vinden: “Ulderink zou meer manager-taken op zich nemen en er werd mij gevraagd of ik dat seizoen een assistentenrol op mij zou kunnen nemen samen met Michel Boerebach.” Al eerder adviseerde Gert-Jan Verbeek mij om TC2 en TC 3 te halen: “Ga nu dat papiertje halen, daarna kan je altijd nog zien en ik heb de verkorte cursus voor oud profspelers toen gedaan.” Paul genoot er ondertussen wel van om met spelers bezig te zijn: “Lesgeven is anders dan les krijgen, de rode draad leggen in een training vond ik bijzonder leerzaam.”
Paul verkast in 2011 naar Deventer: “Sinds mijn 23ste ben ik constant verhuisd, daardoor bouw je nooit echt een thuisbasis op en daarom is het nu wel lekker om ergens langer te blijven.” Hij zag hem als trainer niet aankomen, technisch manager al helemaal niet: “Hans de Vroome vroeg mij eerst als adviseur nadat hij Dennis Bekking en Leon Vlemmings op non-actief had gesteld”. In die tijd was ik assistent bij Jong Oranje en had met een aantal vrienden een seizoenkaart van GA Eagles gekocht. Tot dat moment in december 2017: “Na dat telefoontje had ik aangegeven dat ik wel wilde helpen, maar alleen op de achtergrond, want het werken in de luwte beviel mij uitstekend.” Maar toen John Stegeman voortijdig werd gepresenteerd werd Paul al en beetje in de rol van technisch manager geduwd: “Eerlijk gezegd was ik er toen al een tijdje intensief mee bezig en zat ik ook al wel in de huidige rol.” Nu, na 2,5 jaar, heeft hij het wel aardig onder de knie, maar wennen was het zeker: “Er zijn wel heel veel facetten waarin ik veel leer en nog steeds kan groeien, dat maakt het erg leuk. Het is enorm veelzijdig, maar die vergaderingen… en het met structuur werken, veel binnen zitten en dat was ik niet gewend!”
“Ieder mens bepaalt zijn eigen keus. Ik heb geen moeite met de keuze van John Stegeman, wel over het plotse vertrek van hem naar Zwolle, daarvan ik wel graag eerder op de hoogte willen zijn.” Zo werkt dat in de voetballerij, Paul raakt er niet meer van in de war: “Ik had het zelf nooit gedaan, maar vind het eigenlijk ook wel dapper.” Kowet was voor John een mooi project: “Maar uiteindelijk wil ieder mens het hoogste nastreven, hij kon zich verbeteren en het zijn er maar weinig die dat dan niet doen.” Het was een hectische periode en Paul was eigenlijk nog beduusd van het bizarre duel tegen RKC: “Dat kwartje viel niet echt op dat moment, pas toen we het besef hadden dat we snel moesten schakelen richting het nieuwe seizoen.” De vertrekkende John had een doorlopend contract, dus echt een back-up plan was er niet: “We hebben aansluitend met vier mensen gesproken, het was zoeken naar iemand die in het plaatje paste.” Jack toonde zich gretig na zijn debacle bij NEC: “We hadden duidelijk het gevoel dat hij de beste was op dat moment.” Bewust koos men voor een éénjarig contract met De Gier.
Paul merkte juist in de thuisduels dat er iets miste afgelopen seizoen: “De sfeer in het stadion vind ik wel een graadmeter.” Paul miste de wisselwerking met het publiek: “Als men een kwartier na de aftrap pas de tribune op klimt, weet je dat er werk aan de winkel is.” Geen klik, dat waren de woorden van Jack in de pers nadat hij Deventer moest verlaten, Dit betreurt Paul enorm: “Als je het ergens niet mee eens bent, moet je het direct zeggen, niet drie maanden nadien…” Paul geeft ons inzicht in de samenwerking: “We hebben veel contact onderhouden met elkaar, want we wilden als club ergens naar toe, maar we verschilden van mening.” Paul benadrukt dat Jack, maar ook de rest van de technische staf, altijd betrokken was bij iedere beslissing: “Zo ook de samenstelling van de selectie.” Echter dat enkele spelers hun niveau niet haalden was niet voorzien: “Die kenden hetzelfde probleem, geen ritme gedurende de eerste seizoenshelft.“
Er moest dus gecorrigeerd worden: “Een speler in de winterstop halen is armoede vind ik, maar na het vertrek van Van der Venne moesten we wel.” Eddahchouri klopte in de voorbereiding aan de poort: “Liever had ik gekeken naar de mensen die achter Richard zaten, maar dan moet er wel vertrouwen zijn dat die spelers het ook goed in kunnen vullen.” De gehaalde spelers begonnen pas fit te geraken toen de corona maatregelen een eind maakte aan het lopende seizoen. Ondertussen is ook Jack de Gier geschiedenis in Deventer: “Als het goed was gegaan en we bleken op één lijn te zitten, waren we gewoon doorgegaan.”
Ook het vertrek van Marco Heering en Kick Maatman raakte Paul diep: “We hebben veel raakvlakken denk ik en zijn sindsdien bevriend geraakt. Marco en ik hebben al vanaf onze tijd als speler een band.” Kick en Marco hebben, net als Paul Simonis en een andere kandidaat, een assessment gekregen die ze uiteindelijk moesten presenteren: “Kees en ik hebben op basis daarvan de uiteindelijke keuze gemaakt.”
Eén ding werd ons wel duidelijk in het gesprek met Paul op de zonnige ochtend naast het stadion; achter iedere keuze zit een verhaal. Bosvelt en Kroes hebben een plan en daar horen de juiste poppetjes bij: “Kick vertelde later nog dat hij wel trainer van de O21 had willen worden, maar Eric Whittie moest alles tijdig rond hebben, omdat de trainers uit het amateurvoetbal al in december worden vastgelegd voor het nieuwe seizoen.” Paul wil ook dat de staf aandacht schenkt aan de jeugd.
Toen bleek dat Jack de Gier anders in de wedstrijd zat’, zijn Bosvelt en Kroes om zich heen gaan kijken: “Het is erg lastig om informeel in gesprek te gaan omdat het heel gevoelig ligt.” Paul kwam in gesprek met Kees van Wonderen die zich terecht verbaasde: “Jullie staan in de subtop, een mooie reeks ongeslagen duels, de kwartfinale in de beker; hoezo komen jullie bij mij?” Kees kreeg te horen dat de club het op technisch vlak anders voor ogen had: Daarnaast beseft Kees ook dat hij in Deventer een stap kon maken, ondanks het trainerskerkhof hier: “Wij zijn er van overtuigd dat Kees nu genoeg ervaring heeft om hier in te stappen, hij doet alles heel overwogen en heeft zijn eigen visie die goed aan lijkt te sluiten bij die van de club. We willen als club denken en werken op een bepaalde manier en daarin moet iedereen wel op één lijn zitten. Als dat niet het geval is, zoals met Jack, moet je afscheid nemen.” Lastige keuzes, maar Paul wil het toch op zijn manier doen: “Als ik niet voldoe word ik ook ontslagen: Als ik dan toch met pek en veren het stadion uit moet, dan wel op mijn manier.”
Kees van Wonderen en Paul Simonis waren op tijd bekend waardoor men gezamenlijk naar de nieuwe selectie kon kijken: “De manier van werken van de staf moet aansluiten op de werkwijze van Kees, zodat het maximale eruit te halen valt.” Jouad Boufarra was in december al aangesteld als coach voor de O21: “Om de doorstroom van de jeugd naar één te verbeteren, wilden we de trainer van de jeugd ook assistent bij één maken, de afgelopen twee jaar is dat niet goed gegaan.” Maar dan moest Jouad wel passen in het plaatje dat Kees voor ogen had: “Dat was even een uitdaging, anders hadden we het plan moeten parkeren en naast Paul Simonis nog een assistent moeten aantrekken”. Paul en Eric Whittie waren direct enthousiast over Jouad, en ook Kees deelde direct die mening: “Zit een goede kop op, komt uit het onderwijs, kan ook met moeilijke jeugd omgaan, zelfs met straatjongeren gewerkt…” Paul is er van overtuigd dat communicatie met deze generatie jongeren belangrijk is: “In mijn tijd was de trainer gewoon de baas, hij zei wat er moest gebeuren en dat werd gedaan. Tegenwoordig moet je met een goed verhaal komen…”
Ieder jaar zien we hetzelfde beeld in Deventer; er blijft een kleine groep over door ruime opzegging van vele contracten, overigens dit jaar wel heel extreem: “Elmo hadden we normaal gesproken gewoon de optie in zijn contract gelicht, maar door de corona moesten we alles, vanuit het financiële oogpunt, opzeggen.” Het risico was, financieel gezien, te groot, zeker omdat men niet konden inschatten wat de financiële consequenties zouden zijn van de corona: “Vorig jaar was Elmo betaalbaar, maar in het budget van dit jaar absoluut niet, te meer er in de optie ook een salarisverhoging was meegenomen.” Men werkt sinds afgelopen seizoen toch bewust met langere contracten: “Wij willen spelers graag langer aan ons binden, dan bouw je ook iets op.” Echter schuilt daarin ook wel een risico: “Als het minder uitpakt hangt het als een molensteen om onze nek.”
“Het vertrek van Verhulst hebben we als staf samen beslist. Vorig jaar rammelde Jay Gorter al aan de deur en we hebben de keuze gemaakt richting de toekomst.” Ander opmerkelijk vertrek is dat van Jaroslav Navrátil: “Hij was niet per se te duur, we hadden ook bij hem aangegeven dat we wilden praten over een nieuw contract.” Maar de Tsjech gaf zelf aan de stap naar de eredivisie te willen maken of anders het buitenland en daarom heeft Paul dat boek afgesloten.
Het laten gaan van de backs Mertens en Brito zorgde voor veel vraagtekens bij de achterban: “Het vertrek van Mertens betreuren wij ook, maar die positie kunnen we niet drie keer bezet hebben vanuit het budget. Wout Droste en Boyd Lucassen liggen immers contractueel nog vast.” Men gokt op de fitheid van Wout Droste: “Hij is de eerste man op die positie, spelers van zijn kaliber en ervaring moeten gewoon spelen.” De back aan de andere kant voldeed niet volledig: “Brito heeft zich voldoende getoond maar samen met de staf zochten we een meer aanvallend type, iemand die meer initiatief neemt.” Bas Kuipers heeft ondertussen voor twee jaar getekend in Deventer weten we. Donny van Iperen had de strijd verloren van Sam Beukema: “Gehaald als rechts centraal waardoor Sam nummer drie werd en zich op een prachtige manier terug knokte. Daarnaast loopt het contract van Bosz nog door dus vandaar de keuze zoals die gemaakt is.“
De naam Gino Bosz valt, niet populair bij de supporters en nog met een doorlopend contract: “Onder Stegeman heeft hij een behoorlijk seizoen gekend. Afgelopen jaar viel hij buiten de boot, kreeg hij het moeilijk en pakte Sam het prima op. Gino heeft echt wel de kwaliteiten maar zal zonder de gunfactor bij het publiek altijd twee keer zo goed moeten zijn.” Om dit moment is er geen sprake meer van een vertrek van Gino: “Hij is volle bak bezig om voor zijn kans te gaan, kan ook op het middenveld spelen natuurlijk, maar een speler stelt zichzelf uiteindelijk op.” Op dat middenveld hoopt Bosvelt ook op de talentvolle Eddahchouri die vorig jaar niet de kans kreeg van De Gier: “Hij had een goede voorbereiding gehad, logische terugval toen, maar je hoopt dat een speler uit de eigen jeugdopleiding uiteindelijk in de basis komt. Maar ook hier zal de speler uiteindelijk de staf moeten overtuigen dat hij moet spelen.” Het huren van Bradly van Hoeven komt vooral vanuit Kees: “En van Paul Simonis, beide hebben met hem gewerkt en zien in hem een toegevoegde waarde en dat vind ik heel bepalend.”
Het spelersbudget voor dit seizoen is 1,25 miljoen: “De realiteit is dat we afgelopen seizoen nummer acht waren op dat front, we kunnen niet mee met onder meer De Graafschap, Cambuur en NAC qua spelerssalaris.” Ondanks dat ook clubs als NEC en Almere Kowet zijn voorbij gestreefd in budget: “We gaan een goede selectie neerzetten, maar binnen de grenzen.” Daarmee doelt Paul op de kunst spelers te vinden die op zoek zijn naar een springplank en hier graag willen spelen. “Met het sterk verlaagde budget gaan we ook van 25 spelers (plus keepers) terug naar maximaal 20 plus keepers, daarnaast hopen we op spelers van onder 21 die aan kunnen sluiten.“
We schakelen over naar de scouting van de club: “Vooral in de structuur kunnen wij daar nog wel stappen maken, zijn we ook mee bezig.” Paul geeft ook aan er veel spelers tijdig in kaart in kaart zijn gebracht: “Brouwers, Idzes en Van Kippersluis volgden we al geruime tijd. Daarnaast hadden we enkele Duitse spelers op de korrel, maar die gaan nu naar de 2e Bundesliga, omdat ze daar veel meer verdienen. Ook Bourard stond bij ons hoog op het lijstje. Een aantal andere spelers kozen uiteindelijk voor de stap naar de eredivisie, maar zo werkt het nu eenmaal.” GA Eagles zit niet in de top van de piramide, dus geld en niveau van spelen maakt vaak het verschil: “De markt van transfervrije spelers is nu overvol, ik krijg vierkante ogen van het turen naar spelers op mijn laptop nu ik geen duels live kan zien.” Maar Paul wil zichzelf ook niet kunnen verwijten om die ene speler gemist te hebben: “Vanuit de agent krijg je meestal wel een clipje, maar we hebben ook zelf een programma waarbij alle beelden en data van alle spelers toegankelijk is.” Dan komt het filteren naar type, kwaliteit en salaris: “Als je geld wil verdienen moet je niet bij ons komen. Hier krijgt een speler de ruimte om stappen te maken, hier kun je jezelf op de kaart zetten.” Maar de wereld van zaakwaarnemers en agenten zit ook vol piraterij: “Ze bieden ook zomaar spelers van andere agenten aan of spelers die financieel onhaalbaar voor ons zijn.”
Paul sprak eerder over zijn eigen drijfveer, dat een mens altijd het hoogste wil bereiken: “Het hoogste kan ook hier zijn, binnen de mogelijkheden. Ik erken het ook als ik dingen fout doe, maar wil het wel beter doen, mijzelf verbeteren, dat is mijn drive.” Als speler had Paul niet zijn loopbaan volledig uitgestippeld, maar wel de drive om de beste te willen zijn, om zo goed mogelijk te voetballen: “Ik wil dit (technisch manager) ook zo goed mogelijk doen.” Hoe zijn toekomst er uit ziet is nu nog te vroeg: “Het is geen geheim dat ik gevoel heb voor Kowet en voor Feyenoord, het was ook al wel snel logisch dat ik daar wat ging doen.” Het is niet zijn doel om straks wat in Rotterdam te gaan doen: “Mijn doel is hier goed te werken, ik zit nu goed in mijn rol, leer iedere keer weer.” Ook over de rolverdeling is Paul tevreden: “Alex doet het financiële, misschien dat ik dat in de toekomst ook meer wil gaan doen, al bevalt deze rolverdeling prima.” Ik wil goed werk leveren, goed doen voor de club.”
Paul wordt blij van winnen: “Het liefst met goed voetbal. Als de sfeer op tribune goed is, men graag De Adelaarshorst bezoekt en dan op het puntje van de stoel zit…. daar word ik echt blij van!”
