Speciaal voor Deventer Voetbal blikt één van onze correspondenten onder de naam ‘Adelaarsoog’ vooruit op de eerstvolgende wedstrijd van Go Ahead Eagles. Het komende seizoen wisselen Carlo Giugie, Arend Koldenhof, Mitchel de Groot en Sjors Brugge elkaar af met hun voorbeschouwing op de volgende Kowet-wedstrijd. Good old Sjors Brugge kijkt op zijn eigen manier uit naar de uitwedstrijd tegen Heerenveen van zondag 10 november, aanvang 14:30 uur.
Vroeger fietste ik vanaf de Zandweerd samen met mijn vader en broer naar de Ceintuurbaan. Naar mijn opa en oma. We zetten daar de fiets neer en maakten ons op voor een avondje Go Ahead Eagles. Mijn opa vertelde dan altijd over de verhalen van vroeger. Over Leo Halle. Over “Leo, doar kumpe! En dat Leo dan omkeek en lachte naar de tribune. Daar is het virus van Go Ahead Eagles ontstaan.
We hadden het nooit over de haat richting Zwolle, of welke club dan ook. We hadden het over Kowet, ons Kowet. We liepen dan de Ceintuurbaan af, sloegen linksaf de Brinkgreverweg op, om aan die kant het stadion te betreden. We stonden in vak H en ik had een seizoenskaart HJ. Er werd een gaatje geknipt in het desbetreffende vakje van de wedstrijd. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik alleen vooraan mocht staan en de hekken in klom als Kowet een doelpunt scoorde.
Mijn eerste uitwedstrijd was NEC uit voor de nacompetitie. Ik mocht met mijn broer mee. Vanaf de parkeerplaatsen bij Sporthal de Zandweerd vertrokken we in colonne richting Nijmegen waar de belangrijke nacompetitiewedstrijd werd gespeeld. 32 bussen stonden klaar om alle rood-gele supporters te begeleiden. Het werd een wedstrijd die ik niet snel zal vergeten.
Na het laatste fluitsignaal stormden de NEC-supporters de sintelbaan op, en begonnen met de kiezels te gooien die daar lagen. Eenmaal het vak uit werd het nog een tandje erger. De supporters die klaar stonden om ons uit te zwaaien in het Goffertpark hadden toch echt andere gedachten over ons vertrek. Wat volgde was een gevecht waarbij alles en iedereen door elkaar rende. Nadat de rookdampen waren opgetrokken konden we veilig richting Deventer. Ik zat weer naast mijn broer en het virus was alleen maar meer gegroeid voor Kowet.
Zoals ook aanstaande zondag. We spelen uit tegen Sc Heerenveen, een ploeg die pieken en dalen kent en waarop geen enkele analyse te maken is. Ze hebben goede spelers, maar het team laat nog weleens steken vallen. De speelwijze zoals Robin van Persie voor ogen heeft sluipt er maar moeilijk in. Een uitwedstrijd die kansen biedt voor Kowet, omdat we dan niet zelf het spel moeten maken en rustig onze kansen af kunnen wachten. Zie de uitwedstrijden tegen Sparta, Groningen en AZ. Resultaat staat weer voorop.
Een uitwedstrijd die het ook bijzonder maakt omdat mijn zoon voor het eerst mee mag naar een uitwedstrijd. Ook hier is het virus overgeslagen, net zoals bij de rest van mijn familie. Mijn vrouw en mijn dochters gaan immers ook al regelmatig richting de Adelaarshorst. Mijn zoon gaat het allemaal voor het eerst mee maken en zal zijn ogen de kost geven.
We zitten niet in het uitvak, omdat mijn neef de kaarten heeft geregeld. Hij is namelijk assistent-trainer bij Sc Heerenveen. Ik heb hem helaas nog geen uitspraken kunnen ontlokken over de te voeren speelwijze en tactiek. Maar ik denk dat Simonis van Zwolle thuis geleerd heeft en zich zal moeten herpakken met het team. Want we kunnen zoveel beter, dan wat we in de eerste helft hebben laten zien.
Go Ahead Eagles op een 8ste plek na 11 speelronden. En ook nu lopen we nog te klagen over dat we hoger hadden moeten staan. De drie punten tegen Fortuna thuis die we hebben weggegeven, het punt tegen Ajax waar wij er drie hadden moeten hebben. Maar laten we eens beseffen dat we het helemaal niet zo slecht hebben. We spelen een (grote) rol in de Eredivisie en er wordt genoeg over ons gesproken.
Jaren geleden bij Top Oss, Helmond Sport en Veendam stonden er een handvol mensen. Het kan raar lopen in de voetballerij. Aanstaande zondag zal het uitvak weer goed gevuld zijn en uiteraard zullen ze zich laten horen.
Wij zijn Go Ahead Eagles, en wij kunnen goed voetballen. Borst vooruit, lef tonen en alles geven voor die drie punten.
Ik rij zondag met goede moed richting Heerenveen, omdat er kansen liggen, omdat er drie punten te verdienen zijn én omdat ik mijn zoon een mooie dag wil geven.
Want voetbal is tenslotte de belangrijkste bijzaak in het leven.
Sjors Brugge
