De voorbeschouwing op ieder Go Ahead Eagles duel heet ‘Adelaarsoog’ en dit seizoen wisselen vier correspondenten (Jan Willem Spaans, Carlo Giugie, Arend Koldenhof en Gert-Jan van den Berg) elkaar af met hun eigen visie op de volgende Kowetwedstrijd. Deze keer is het woord weer aan Jan Willem.
Jantje huilt, Jantje lacht. Na vijf nederlagen uit vijf wedstrijden leek dit een heel lang seizoen te gaan worden. Vier wedstrijden en acht punten later hangt de vlag er in Deventer heel anders bij. Go Ahead Eagles staat op een dertiende plaats in de Eredivisie en voor die eindklassering zou iedereen aan de Vetkampstraat met plezier tekenen. In speelronde tien komt een oude bekende op bezoek!
Kees en co
De wedstrijd van zaterdag gaat tussen Go Ahead Eagles en sc Heerenveen, en staat natuurlijk in het teken van één man: Kees van Wonderen. De strateeg uit Bennekom, thans een stuk noordelijker residerend, zette zijn handtekening onder twee van de meest memorabele seizoenen in de clubgeschiedenis. In seizoen één kreeg Van Wonderen de ploeg na een lange aanloop draaiend, uiteindelijk resulterend in promotie. Het tweede jaar ligt nog vers in ons geheugen, natuurlijk. De oude Adelaarshorst zag middagen en avonden die een ereplaatsje kregen in de rijke geschiedenis van het prachtige stadionnetje.
Na twee jaar ging Kees verder, met genoeg reden voor wederzijdse dankbaarheid. De club dankt Kees voor twee jaar voortreffelijk werk, voor herinneringen en voor het helpen bouwen aan een stabiele basis voor de toekomst. Kees dankt de club voor de kans en het vertrouwen. Er zijn genoeg clubs waar de trainer die matige start van zijn eerste seizoen niet had overleefd. Met hem mee naar Heerenveen trokken de hooggewaardeerde assistent-trainer Paul Simonis. En natuurlijk die reus met handschoenen. Die van Noppert in Oranje, u kent hem wel. Ook Andries mag de B-Side nog wel even bedanken. Van Gaal heeft ze gehoord, zei hij. Noppert in Oranje!
Vorig seizoen kwam Kees zijn nieuwe club al drie keer tegen. De openingswedstrijd van de Eredivisie, waarin Heerenveen met een mazzelgoal met 0-1 won, was er een van. Weet u nog, die kneiterharde pegel van Marc Cardona op de lat? Erwin Mulder, nu bij Eagles onder contract, heeft die bal hoogstens gevoeld. Als die erin vliegt, is Cardona los en had hij er vijftien gemaakt. Naast de eerste was ook de laatste wedstrijd tegen Heerenveen. Een ongeïnspireerd Eagles stond al met zijn hoofd bij het eindfeest op de Brink. Heerenveen won met 3-1, gelukkig was de rood-gele goal van de afzwaaiende Jacob Mulenga. Het zoet was er ook: in de beker won Eagles volkomen verdiend met 0-1 in het Abe Lenstra Stadion door een knappe goal van Iñigo Cordoba, u kent hem nog wel. In de competitie gaat het Go Ahead niet zo goed af tegen Heerenveen. De laatste overwinning dateert van 6 mei 1995, drie maanden voor uw voorbeschouwer het levenslicht zag. Marco Heering scoorde de enige goal. In Deventer heeft Go Ahead zelfs nog nooit van Heerenveen gewonnen.
sc Heerenveen
De start van Kees in Heerenveen doet veel denken aan de start in Deventer. Na negen wedstrijden noteren de Friezen al vier keer de brilstand. Ook toen hij bij Go Ahead begon, leek het wel alsof het de helft van de tijd 0-0 bleef. De trainer begint dus ook bij zijn nieuwe club eerst te bouwen aan een fundering voordat hij de aanvallende accenten gaat leggen. Zolang de resultaten naar behoren zijn, zal niemand in het Abe Lenstra Stadion gaan morren. En dat zijn ze: met de achtste plaats ligt Heerenveen op koers, zeker als je bedenkt dat de ploeg een pittige start heeft gehad. In de vijf wedstrijden die nog resteren tot het WK begint, heeft Heerenveen alle kans om een paar goede resultaten te noteren.
Noppert zal zich op doel willen revancheren, aanstaande zaterdag. De keeper van Heerenveen hield er in de met 0-1 verloren wedstrijd tegen PSV een paar ballen prachtig uit, maar had meer kunnen doen bij de winnende goal van Cody Gakpo. Verder zal Kees ook weinig veranderen. Misschien is Joost van Aken weer fit, het meest logische is als dat ten koste gaat van Syb van Ottele. En misschien dat Tibor Halilovic weer start voor de zondag wat bleke Simon Olsson. Verder vooraan is het uitkijken naar het spitsenduo Amin Sarr – Sydney van Hooijdonk. Het is eigenlijk de bedoeling dat het gevaar langs blauw-witte zijde van dat tweetal komt. De afgelopen weken zijn ze succesvol getemd. Zaak dat Eagles dat ook voor elkaar krijgt.
Go Ahead Eagles
Een piepklein katertje na Cambuur-thuis is op zijn plaats. Natuurlijk kan het behaalde puntje straks in mei heel kostbaar blijken, maar het hadden er drie moeten zijn. Aan de andere kant: Cambuur kwam het dichtst bij een doelpunt door een fraaie knal op de lat van Remco Balk. Wat een vervelend mannetje is dat op het veld trouwens, maar dat terzijde. Met een beetje pech verliest Go Ahead zo’n wedstrijd zelfs nog. Een pluspunt is dat de verdediging goed staat. Behalve de poeier van Balk en een grote kans voor Tom Boere na een foutje van Jeffrey de Lange, was Cambuur eigenlijk nooit gevaarlijk.
Het publiek riep om Nauber, maar Hake, met een zo goed als fitte selectie gezegend, heeft achterin niet direct reden om iets te wisselen. Ook verder is er weinig dat op veel wisselingen wijst. Het gebuffel van Linthorst zorgt dat Rommens rendeert – de Belg stond weer ergens in een elftal van de week. Op de flanken lijken Willumsson en Edvardsen onomstreden. Misschien dat Stokkers zijn kans krijgt, maar dat kan ook zomaar een paar dagen wachten voor het bekerduel met Helmond Sport. Het zou me niet verbazen als er zaterdagavond een ongewijzigd Go Ahead Eagles op het veld verschijnt.
