Speciaal voor Deventer Voetbal blikt één van onze correspondenten onder de naam ‘Adelaarsoog’ vooruit op de eerstvolgende wedstrijd van Go Ahead Eagles. Dit seizoen wisselen Carlo Giugie, Arend Koldenhof, Mitchel de Groot en Sjors Brugge elkaar af met hun voorbeschouwing op de volgende Kowet-wedstrijd. Sjors kijkt vooruit op het duel van zondagmiddag 14:30 uur.
A.s. zondag staan 2 ploegen over elkaar waarvan ik het shirt heb mogen dragen. In mijn beginjaren als voetballer was het natuurlijk mijn droom om profvoetballer te worden. Toen ik een jaar of 14/15 was kreeg ik een brief van GAE. Of ik mee wou trainen op woensdagmiddag. Nou daar zeg je natuurlijk geen nee tegen!
De “woensdagmiddagtraining” was een begrip in en rondom Deventer. We kregen training van Henk ten Cate, Jan Versleijen en de scouts met lange jassen stonden langs de kant van het veld. Uiteindelijk werd ik uitgenodigd om bij Go Ahead Eagles te spelen. We mochten naar de B1.
De trainer daarvan was Wim Woudsma, een veel betere jeugdtrainer heb ik nooit meer gehad. Omkleden in de kleedkamer van de tegenstander, die schoongemaakt werd door Gert-Jan van de Lathmer. Trainen op het veld achter het stadion, waar Bertus Zwerus al gereed stond voor de keeperstraining. Als we de ballen moesten pakken, liepen we door de oude gang langs de kleedkamer van het eerste. Mark Schenning die in het grote bad lag, Dennis Hulshof die op de massagetafel lag bij Bertus Marijn, Michel Boerebach die zijn Copa Mundial maar weer eens vast strikte. Adrie Steenbergen die alle zaken weer aan het regelen was en Cees Marbus die met de trainer het tactische plan ging maken voor de volgende wedstrijd. Het contact met de spelers van het eerste elftal was goed, zij vonden het mooi om die kleine ukkies te zien, en wij vonden het mooi om de grote spelers van het eerste elftal te zien. Toen was het voor mij duidelijk: die kleedkamer, dat lange bad, het hokje van de voetbalschoenen, de massagetafels en je ‘eigen locker’. Daar wilde ik zitten als speler van Go Ahead Eagles.
Maar al snel kwam FC Twente om de hoek kijken en heeft mij ‘gekocht’ van Go Ahead Eagles. Het plan wat klaar lag was een heel goed plan. Wennen in de A1, trainer Issy ten Donkelaar, en doorstromen naar het 2e elftal, trainer Rini Coolen, en het 1ste elftal, met als trainers Hans Meyer en later Fred Rutten.
In mijn eerste jaar reed ik met Dennis Hulshoff mee, je weet wel, die speler die op de massagetafel lag, in die ene kleedkamer zat waar ik later ook wou zitten. Nu zaten we samen in een kleedkamer, alleen wel in Enschede. In die kleedkamer zaten ook Erik ten Hag en Jan van Halst. Toen de al wat oudere spelers, maar wel spelers die alle tijd namen om de jonge spelers wegwijs te maken in het leven van een profvoetballer. Verschillende namen uit de kleedkamer: Sander Boschker, Jan Vennegoor of Hesselink en Arnold Bruggink. Uiteindelijk waren het drie mooie minuten in het eerste elftal van FC Twente. Die pakt niemand mij meer af.
FC Twente zat in de lift en was bezig om een nieuw stadion te bouwen, met al die gekleurde stoeltjes. De professionalisering had daar wel voeten aan de grond gekregen door Joop Munsterman. FC Twente ging een andere koers varen met een nieuwe trainer (John van ‘t Schip) en de jonkies konden vertrekken. Mijn avontuur bij FC Twente zat erop. Een mooie club, met echte clubmensen in en rond de kleedkamer.
Wat dat betreft zijn er meer overeenkomsten tussen FC Twente en Go Ahead Eagles. Of we nou willen of niet.
Uiteindelijk is het mij toch gelukt om in de juiste kleedkamer te komen. Doorzetten, hard werken, soms een beetje geluk hebben, maar altijd 100% geven.
Nu, vele jaren later, zijn de verschillen wel groter geworden, vooral financieel. Waar FC Twente de laatste jaren pas alles goed op orde heeft en grote stappen maakt, heeft Go Ahead Eagles dat al jaren op financieel vlak, alleen zijn die stapjes wat kleiner gegaan. Op het veld zijn de verschillen kleiner. FC Twente is in de Eredivisie een zware tegenstander. Al jaren in de top 5/6 bivakkeren en Europees voetbal spelen. Voor a.s. zondag, als de spieren nog wat stram aanvoelen, zou het thuisvoordeel hen over de streep kunnen trekken na een zware pot in Europa.
Go Ahead Eagles daarentegen heeft een week goed kunnen trainen, geblesseerde spelers die hopelijk weer aan kunnen sluiten en het vertrouwen uit de wedstrijd tegen Almere in de broekzak. De puzzel nadert zijn einde voor Paul Simonis. Achterin was het duidelijk met Plogmann, Deijl, Nauber, Kramer en James. Al moet gezegd worden dat Adelgaard een prima vervanger bleek. Op het middenveld lijkt het laatste puzzelstukje nu ook gelegd. Linthorst en Llansana met daarvoor een ontketende Breum. Voorin, als iedereen fit is, lijkt het nu ook duidelijk. Antman, Edvardsen & Edvardsen.
Als iedereen fit is, en iedereen er alles uit kan halen wat in deze ploeg zit voorzie ik het volgende scenario:
1-15 min: FC Twente gaat stormen, maar achterin staat het als blok.
15-30 min; Go Ahead prikt een paar keer door de defensie en geeft hiermee een eerste waarschuwing af.
30-45 min. Antman met zijn snelheid ontsnapt aan Kuipers, geeft voor op Ollie en we staan plots met 0-1 voor.
45-60 min: het publiek in Enschede wordt onrustig en zingt: “Kom op Twente Enschede’ voor de zoveelste keer
60-75 min: Go Ahead wankelt, maar weet door goede reddingen van Plogman overeind te blijven.
75-90 min: Go Ahead zwijnt bij een niet gegeven penalty door de VAR en behaalt zo een gestolen overwinning in Enschede.
Supporters, blijf dromen, blijf geloven want hoe gek het ook klinkt:
Aanstaande zondag spelen gewoon nr. 5 én nr. 7 uit de Eredivisie tegen elkaar.
Hup die rood-gelen!
