Onze vaste columnisten hebben zomerstop en daarom bieden wij gedurende deze periode diverse gast-columnisten de ruimte. Vandaag de beurt aan Michel Boerebach. Michel werd 58 jaar geleden geboren in Amsterdam en speelde vijf seizoen in het rood-geel. Zijn debuut in Deventer was in 1982 en via Roda JC, PSV, Real Burgos en FC Twente landde Michel, op 33-jarige leeftijd, weer op het oude nest. Go Ahead Eagles speelde toen eerste divisie, waar Michel, na afloop van het seizoen 1997/’98, stopte met het betaalde voetbal. Aansluitend was Michel Boerebach nog lang onderdeel van de technische staf aan De Vetkampstraat.
Mijn super 11
Hartstikke leuk hoor, dat ik gevraagd ben om als gastcolumnist een stukkie te schrijven over Go Ahead Eagles. Maar waar haal ik de inspiratie vandaan?
Over afgelopen seizoen is al genoeg gezegd en geschreven. En het nieuwe seizoen? Ik hoop dat ze gewoon weer 4-3-3 gaan spelen in plaats van 4-4-2 of nog erger 5-3-2. Een ouwe lullen gedachte, ik geef het toe. En als we het opnieuw redden met een systeem waar ik niks mee heb, zal je mij niet horen. Al blijf ik erbij dat onze club 4-3-3 hoort te spelen.
Na lang nadenken kwam opeens bij mij de gedachte op een ‘beste spelers team’ te maken uit de tijd dat ik assistent-trainer ben geweest. Dat was een beste periode: 2004 tot 2019. Leuke opdracht voor mezelf: Een schifting maken tussen heel goede spelers en fijne leuke spelers. Het liefst kies ik dan jongens die dat allemaal verenigen. Ja top idee Mies. Maar uiteraard gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Ik kwam al snel op een lijst van 32 spelers. Van Promes tot De Zeeuw, van Suk tot Kieftenbeld, van Pasveer tot Room. Nu nog even een team kiezen, niet te doen natuurlijk. Nou ja… liet ik nou eerst eens beginnen met het systeem waarin de elf zou gieten. 4-3-3 natuurlijk, wat anders. Met de punt naar voren (ja even wat trainerstaal).
Nou daar ging het in mijn kop:
Keepers.
We hebben veel goede gehad. Room, Padt, Andersen. Maar zonder twijfel is Remko Pasveer in mijn ogen de beste. Geweldige keeper en fantastische gozer, niet onbelangrijk.
Verdediging:
Rechtsback? Lastig. Lambooy en Schotman waren gemaakte backs die het liefst op het middenveld stonden. Doke Schmidt en Wout Droste waren dan weer echte backs. Waar kies je voor? Ik heb gekozen voor Freek Heerkens, een centrale verdediger die het als rechtsback prima heeft gedaan.
Het centrum was niet zo moeilijk. Hoewel twee rechts-poten niet ideaal is: Bart Vriends en Dave Bus. De keus voor Bart behoeft geen uitleg denk ik en Dave, ja, dat is net als Bart een echte winnaar. Dave heeft als voordeel dat hij behoorde tot het voetvolleyteam Bosvelt-Boerebach-Bus. De 3 B’s, die drie jaar lang ongeslagen bleven, maar dit terzijde.
Linksback: Xandro Schenk net voor Jonathan Vosselman.
Middenveld:
Heel veel keuze. De Zeeuw, Wissink, Dominique van Dijk, Kieftenbeld, Duits, Suk, Promes, Overgoor, Crowley, Falkenburg Oosthout. De Zeeuw ging weg toen ik kwam dus: tekort gezien. Promes: een geweldige speler, maar niet goed bij zijn hoofd, toen al niet. Sander Duits: absoluut één van de beste spelers, ik heb bij ons niemand gezien die zo tweebenig was.
Toch kies ik als linkermiddenvelder voor Deniz Türüc, ook al schold hij mij de eerste training verrot toen ik in zijn ogen niet goed floot. Het is later meer dan goed gekomen.
Rechtermiddenvelder: Maikel Kieftenbeld, ook al ben ik niet blij met zijn keuze voor Emmen boven Go Ahead. Maar Maikel heeft een goede trap en heeft er alles voor over. Dat had Joey Suk ook overigens.
Laatste middenvelder, op tien dus: Erik Falkenburg. Doelpuntenmaker, handig aan de bal, maar bovenal een buitengewoon sympathieke vent. En net als ik had hij een enorme liefde voor Jiskefet.
Voorhoede:
Spits zonder enige twijfel: Marnix Kolder. Aanspeelpunt, balvast, soms verguisd, maar heel belangrijk geweest. Ook voor mij een echte vriend. Leon de Kogel had natuurlijk ook gekund een geweldenaar.
Op rechts Geoffrey Knijnenburg. Die werd ook verguisd, maar niet door mij. Maat voor het leven. Had ook Gersom Klok kunnen kiezen.
Op links had ik weer veel keuze: Smeekes, Colak,Loval, Houtkoop… Maar uiteindelijk kies ik Wolters. Gekke Randy die de play offs van zijn leven speelde onder Hans de Koning en ons in Venlo naar de finale tegen De Graafschap schoot, waarin ie weer grandioos was.
Al met al, schrijft u maar mee:
1 Pasveer; 2 Heerkens; 3 Vriends; 4 Bus; 5 Schenk; 6 Kieftenbeld; 7 Knijnenburg; 8 Türüc; 9 Kolder; 10 Falkenburg; 11 Wolters.
Het leuke is dat sommigen die dit lezen zullen denken: hij is niet wijs. Maar bij het beoordelen van een speler gaat het mij niet alleen om zijn voetbalkwaliteiten….
Michel Boerebach
