Onze vaste columnisten hebben zomerstop en daarom bieden wij gedurende deze periode diverse ‘spelbepalers’ binnen het Deventer voetbal de mogelijkheid om hun nuchtere en objectieve visie te geven op ontwikkelingen, nieuws of wat zij vinden wat belangrijk is voor/in het (amateur)voetbal.
De aftrap wordt gedaan door Marcel Emmink: al decennialang trainer en hoofd opleidingen bij SV Schalkhaar.
Reilen en zeilen jeugdopleiding SV Schalkhaar
Onlangs verscheen op de prachtige site van Deventer Voetbal een opmerking van de redactie die ging over “de zelf geroemde jeugdopleiding” en “zich nu moeten bewijzen”. Iets wat bij mij vooral de wenkbrauwen liet fronsen, want het ging vooral over het verlies van een aantal spelers uit de eerste selectie. Maar om nu te gaan wijzen naar de jeugdopleiding over “moeten bewijzen” en die opleiding ook nog eens “zelf geroemd” te gaan noemen, dan sla je als buitenstaander behoorlijk de plank mis.
Als lid van deze prachtige vereniging, waarin ik ruim 40 jaar rondloop en waarvan ruim 30 jaar als trainer en Hoofd Jeugdopleiding, kan ik denk ik wel oordelen over hoe een en ander zit. SV Schalkhaar heeft altijd goed in de jeugdspelers gezeten. Op moment zitten wij 15 jaar op complex De Horsterhoek, maar alles begon al op het oude complex De Wijtenhorst.
Daar speelden al vele selecties op Divisie niveau in de laatste jaren van het oude complex. Dat zette zich door op het nieuwe complex, waar wij de eersten waren met kunstgras en de vereniging een aanzuigende werking kreeg vanuit Deventer en omgeving. Niet onbelangrijk, diezelfde periode stopte Go Ahead Eagles met haar jeugdopleiding en kwamen kwalitatief goede jeugdspelers naar Schalkhaar. Onder leiding van diverse Hoofden Opleidingen werd er een ander beleid gevoerd, waar onder andere 2 selecties per leeftijdscategorie werden opgetuigd en er dus breder werd opgeleid. In die periode werd de ene na de andere promotie gevierd en werd SV Schalkhaar een grote vereniging in de zin van aantallen.
Ik moest hieraan denken, toen de opmerking “zelf geroemd” en “bewijzen” werden geschreven door de redactie van Deventer Voetbal. Wie de Schalkhaarder kent, weet dat hij ingetogen is en nooit, als een Louis van Gaal, van de daken zal schreeuwen “wij zijn de beste van Deventer”. Dat wij trots zijn op onze jeugdopleiding, dat is wel zeker. Trots dat vele jeugdspelers, ca. 40 in de laatste 8 jaar, naar een BVO zijn gegaan en waarvan er nu 10 bij Go Ahead Eagles spelen. Trots ook dat wij vele jaren met zelfopgeleide spelers ons 1e en 2e weten te vullen, hier en daar aangevuld op de open plekken. Trots, omdat wij veel tijd en energie steken in onze opleiding en dat al bijna 20 jaar vol weten te houden op (veelal) divisieniveau. In die zin heeft SV Schalkhaar niets te bewijzen, wij houden het al jaren vol en doen dit op onze geheel eigenwijze eigen wijze.
Waar diverse verenigingen in het verleden een andere route zijn ingeslagen, heeft SV Schalkhaar altijd geïnvesteerd in haar jeugdafdeling. Dit omdat wij in de senioren (1 en 2) met eigen spelers willen spelen en nooit zullen betalen aan spelers. Op welk niveau ons eerste uitkomt is niet relevant, al zal een ieder hier ook wel een mening over hebben. Liever 2e of 3e klasse, dan lange reizen in de 1e klasse, dat blijft een uitgangspunt, want ook Sv Schalkhaar speelt liever derby’s tegen Helios, FC RDC, De Gazelle, Colmschate,, Sportclub Deventer of Diepenveen. Dit is amateurvoetbal, waar leuke wedstrijden in je eigen omgeving, volle kantines in thuis/uitwedstrijden en gezelligheid tot in de laatste uurtjes van groot belang zijn. Ook dat maakt Deventer, waar een ieder elkaar kent in het voetballandschap.
Spelen in de jeugd op divisieniveau betekent niet automatisch dat je met het eerste op termijn in de 1e klasse speelt: een niveau waarin het moeilijk handhaven is, met vele verenigingen die spelers aantrekken van buitenaf en vergoedingen betalen. Het niveau waarop je met het eerste uitkomt is op dat moment het hoogst haalbare en dat heeft altijd te maken met de kracht van de selectie, van de doorstroming uit de jeugd en zoals dit seizoen het geval, het verlies van spelers. Dat geldt voor iedere vereniging in Deventer.
Dat spelers stoppen vanwege leeftijd of studie of op een hoger niveau mogen gaan spelen, dat houdt niemand tegen en is een gegeven waar elke vereniging mee te maken heeft. Dat spelers naar een andere vereniging gaan, is jammer (zeker de hoeveelheid), maar een ieder moet altijd doen wat hij op dat moment juist acht. Niet onbelangrijk hierin is dat spelen op zaterdag en zondag tegenwoordig een belangrijk item wordt voor spelers. Daar heeft ook iedere vereniging mee te maken. Dat het juist nu gebeurt op het moment dat er geen jeugd doorstroomt (veel eerstejaars O19) dat is vervelend, niets meer dan dat. Het betekent voor nu dat je anders moet kijken naar de invulling van je selectie en dat dat zal ongetwijfeld gebeuren.
Hoe dan ook, SV Schalkhaar is trots op haar gevoerde jeugdbeleid. Waar andere verenigingen nagenoeg niets doen op gebied van visie en beleid, daar maken wij al jaren goede stappen op gebied van ontwikkeling in de manier van trainen en voetballen. Belangrijke ingrediënten in de afgelopen 3 seizoenen waren intensiteit, spelprincipes bepaald aan de hand van onze manier van voetballen, de frequentie van trainen en een uniforme manier van trainen. Het aantrekken van kwalitatief goede trainers is ook een goede stap geweest. Zo goed, dat inmiddels al 4 jeugdtrainers van Sv Schalkhaar naar Go Ahead Eagles en FC Twente zijn gegaan.
Zoals gezegd, wij doen het op onze eigen manier en met veel trots, tijd en energie. Dat Deventer verenigingen al een aantal jaren niet investeren in jeugdvoetbal en op gebied van visie en beleid, dat is een gegeven. Op enkele verenigingen na, is het stil bij de Deventer verenigingen en dan bedoel ik vooral dat er geen plan is. In sommige gevallen is het ook lastig, zeker als je te weinig jeugd hebt. Dat zorgt voor een andere discussie, zoals dat die verenigingen eigenlijk moeten nadenken over fuseren of gaan denken aan een SJO (Samenwerking Jeugdopleiding). In beide gevallen versterk je elkaar op een goede manier. Maar voordat dit eens van de grond komt, zullen er de nodige heilige huisjes omver moeten en zullen beleidsbepalers ruggengraat moeten tonen.
In de meeste gevallen is er geen sprake van visie of beleid. Hoe tuig je een opleiding op, wie en wat heb ik er voor nodig, hoe omschrijf ik alles in een plan, wat kost het allemaal en waar wil ik staan over 8 jaar? Het zijn allemaal vragen die je jezelf moet stellen, als je tenminste wil investeren in jeugdontwikkeling. Een aantal trainers op het veld zetten, dat kan iedereen. De vraag blijft, wat is het plan? Op welk niveau je jeugd uitkomt is hierin onbelangrijk. Je moet ergens beginnen en met geleidelijke doordachte stappen, uitgesmeerd over een aantal jaren, kom je altijd ergens uit en pluk je daar op termijn de vruchten van.
Loopt bij ons altijd alles op rolletjes binnen de jeugd? Zeker niet, maar wij blijven zoeken naar nieuwe invalshoeken en hoe wij een aantal zaken kunnen verbeteren. De gedachte iets snel te kunnen veranderen of verbeteren, is altijd een slechte gedachte. De lange termijn is het meest belangrijke. Ups en downs horen bij jeugdontwikkeling en bij een jeugdafdeling. Maar, stilzitten en afwachten zal je nooit ver brengen.
Vanuit SV Schalkhaar zijn wij altijd bereid om mee te denken en te brainstormen over jeugdvisie en hoe een en ander op te zetten. Ik ben er van overtuigd dat er meerdere technische mensen in voetbalminnend Deventer zijn die hierover mee willen praten en denken. Elkaar versterken in visie en beleid, maakt het Deventer jeugdvoetbal en op de lange termijn het seniorenvoetbal alleen maar sterker. Die belangen zou niemand uit het oog mogen verliezen.
