Wekelijks delen vier bekende Deventenaren met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Robert Heukels, Gerard Somer, Erdal Ascipinar en Jan-Willem van Dop wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie. Vandaag dus de beurt aan Robert Heukels…
Kees
Op 1 november stuurde oud-toptennisser John van Lottum een tweet de wereld in. Hij plaatste een foto van Go Ahead Eagles-trainer Kees van Wonderen, handen in de zakken, wachtend op een interview, en schreef: Wat mij betreft de beste trainer die @GAEagles gehad heeft #kowet.
Van Lottum, die ik hoog heb zitten, surft daarmee op de golven van geluk die Kees van Wonderen in Deventer veroorzaakt. De grote vraag is of zijn subjectieve mening gestaafd kan worden met feiten. Het antwoord is ja. Sinds Van Wonderen trainer is van Go Ahead heeft de ploeg 53 officiële wedstrijden gespeeld: 49 competitieduels en 4 bekerduels. In die wedstrijden haalde de trainer een winstpercentage van 58,5 procent. Er werden 31 duels gewonnen, 9 gelijkgespeeld en 13 verloren, het doelsaldo (competitie en beker samen gepakt) staat op 89-49. We hebben het over Go Ahead Eagles en er zitten inmiddels elf wedstrijden eredivisie bij.
Van Wonderen werd met zijn elftal tweede in de KKD, wat ongekend was, had in Jay Gorter een keeper die record op record pakte en Gorter was een van de twee spelers, de ander was Sam Beukema, die Go Ahead voor het eerst sinds jaren een vette buit opleverde op de transfermarkt. Daarbij stegen niet alleen de vertrokken spelers in waarde, maar ook in de huidige selectie zijn vele spelers enorm in waarde gestegen onder de bezielende leiding van Van Wonderen en zijn geweldige assistenten.
Wie, zoals ik, in 1969 geboren is, kan niet heel veel trainers noemen die het niveau van Kees van Wonderen kunnen benaderen. Joop Brand had een onwaarschijnlijk goede periode aan het eind van de jaren zeventig, maar hij vertrok halverwege het seizoen en maakte zijn karwei niet af. Beginjaren negentig deden Jan Versleijen en met name Henk ten Cate bijzondere dingen in de Adelaarshorst. Ten Cate stond met een piepjong elftal op een gegeven moment zesde in de eredivisie. De toptrainer die Ten Cate later zou worden was hij nog niet, maar de ontwikkeling onder zijn hoede was zeer veelbelovend. Het duurde lang voordat er onder Erik ten Hag weer een bijzondere revival plaats vond. Ten Hag veranderde de cultuur van vrijblijvend naar bloedserieus, hij professionaliseerde de club van spits tot en met barkruk. Na een saai begin vermaakte hij de mensen bovendien met het spektakelvoetbal van Promes, Antonia, Houtkoop en Türüc. Het geraamte wat hij neerzette zorgde voor een gouden tijd, die twee jaren zou duren.
De tientallen andere trainers die in de decennia langs huppelden, zullen we ons niet snel herinneren, maar ook de zojuist geroemde en genoemde namen kunnen niet tippen aan de prestaties van Kees van Wonderen. Versleijen promoveerde na een elfde plek, Ten Hag werd zesde. Wat Van Wonderen presteert is uitzonderlijk. Voor een club met een relatief lage begroting mag je het zelfs abnormaal noemen.
De grote kunst van Kees zit hem niet alleen in de cijfers. Onder hem, maar ook onder Alex Kroes, Paul Bosvelt en Jan-Willem van Dop, is een fundament bedacht dat in onwaarschijnlijk tempo gelegd wordt. Kroes is van het ‘geen stress’, denken in mogelijkheden en realistisch bouwen. Bosvelt is van de fijne details, hij ziet in spelers meer dan anderen en groeit snel in zijn functie. Van Dop is de bruggenbouwer, de man van de energie. Van Wonderen is de octopus, hij verenigt zoveel kwaliteiten dat hij de gedroomde trainer is. Intelligent, menselijk, ambitieus, helder, tactisch sterk, correct en gedreven voelt hij het dna van de club tot in zijn poriën aan. Dat laatste is een groot goed.
De vier zullen intern af en toe flinke discussies uitvechten, maar de grote gemene deler is dat de mannen hun focus enorm op verbetering en de toekomst gericht hebben. Het zijn geen zeurpieten, maar aanpakkers. En ze hebben honger. Ze willen meer. Zelfs als het heel goed is en dat is het op dit moment, kan het beter. Ik heb dat in al die decennia bij Go Ahead zelden zo meegemaakt.
Nu we het gelijk van John van Lottum hebben aangetoond, is de grote vraag: moet Kees van Wonderen blijven? Gaat het in de toekomst onder hem nog beter worden dan het nu al is? Over die kwestie zal met name de trainer zelf zich moeten buigen. Wat wordt zijn perspectief, heeft hij straks genoeg middelen, kan hij door met zijn zo subliem samengestelde staf, wil en kan de club doordenderen, doorselecteren, verjongen, eigen jeugd laten doorstromen, wellicht mikken op een plek die wat hoger ligt dan plek 15 of 14? Een fascinerend denkproces, waarbij ik me kan voorstellen dat Van Wonderen die graag richting winterstop parkeert. Nu moet de focus immers liggen op “nog even wat punten halen”, zodat we 2021 uitluiden zoals het dit droomjaar past: in een roes.
Ik neem desondanks graag een voorschot. Kees van Wonderen vergeleek Go Ahead bij zijn aanstelling met Atletico Madrid. De trainer daar is Diego Simeone. Een halvegare op het eerste oog, maar wel een die de club met een uitgekiende visie volledig naar zijn hand heeft gezet en als een ijzersterk merk binnen het mondiale voetbal heeft laten groeien. Atletico staat voor onbuigzaam en veerkrachtig, sinds Simeone er is speelt de club altijd in de absolute top, met hier en daar een prijs. Stabiliteit als wapen. Vele spelers zijn er ook al jaren. Ze verdienen er minder dan bij Real of Barcelona, maar hun status en palmares groeien per seizoen.
Het mooie van Atletico zal als voorbeeld dienen voor Go Ahead. Het huidige geluk is schitterend en u had mij eens moeten zien springen en juichen afgelopen zondag, maar alles is broos in een vluchtige wereld als het voetbal, wanneer je geen duurzaam fundament hebt. Het is aan de vier architecten van de club te bepalen hoe hoog het fundament kan gaan liggen. Het is aan Kees van Wonderen om te kiezen of hij dat uitdagend genoeg vindt. En het spreekt vanzelf dat ik de beste fles wijn opentrek die er maar te vinden is, wanneer dat antwoord met ja wordt beantwoord. Zodat ik naar John van Lottum kan tweeten: wat mij betreft de beste trainer van GA Eagles, van gisteren, van nu en van morgen.
