Wekelijks delen bekende Deventenaren met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Robert Heukels, Gerard Somer, Erdal Ascipinar, Jan Willem van Dop en verschillende gastcolumnisten wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie. Ditmaal is het de beurt aan Gerard Somer.
Gebaat met een scorende spits
In het voetbal wordt altijd gezegd, je hebt pas alles verloren als je 4 punten moet halen uit de allerlaatste wedstrijd. De strijd om het kampioenschap of promotie is pas binnen als de scheidsrechter voor het einde fluit. Van het laatste weten de Adelaars alles (GAE – RKC)…
Maar voor ik over GAE begin, eerst iets over het wereldkampioenschap van MAX in de F1. Net zoals miljoenen kijkers heb ik zondag onrustig voor de tv gezeten om de laatste clash te zien tussen de twee giganten. Tijdens de race zag je het verschil niet alleen tussen twee coureurs maar ook tussen twee teams. Het hautaine Mercedes en het jagende en op winst beluste Red Bull. Na de voortreffelijke start van Hamilton en de sterkere Mercedes motor was de zaak volgens Toto Wolff al bekeken. De mentaal zeer sterke Verstappen en zijn team geven pas op nadat de geblokte zwart/witte vlag gevallen was. Het team en de leiding geloofden gedurende de race in een goed resultaat. Dat een team ook met twee dominante figuren een eenheid kan zijn dat zag je aan Perez. Jezelf wegcijferen en alles geven voor een teamgenoot met als gevolg, dat Max tijdens de race weer op 2 seconden kwam. De tactische bandenwissels van Christian Horner pakten goed uit, vooral de laatste bij de safetycar. Het geloof in eigen kunnen en strijdbaar zijn tot het eind is en blijft een sterk wapen in elke sport en brengt altijd voldoening en bovenal resultaat.
De zondagmiddag had alles wat je als chauvinist en sportliefhebber wil zien. Zaterdagavond was het wel anders. De wedstrijden van Heerenveen – Sparta, PEC Zwolle – Fortuna Sittard en FC Utrecht – Go Ahead Eagles waren voor een neutrale toeschouwer niet om aan te zien. Al de drie uitploegen parkeerden de bus voor de deur om het broodnodige punt(en) mee naar huis te nemen. Als supporter ben je natuurlijk blij met een punt uit Utrecht. Als professional begrijp ik de coaches ook wel. De punten moeten zo snel mogelijk voor de winterstop binnenkomen om van de vervelende degradatieplaatsen weg te blijven. Mooi hoeft het niet te zijn, als het maar resultaat oplevert. Want bij een aantal verliespotjes ben je al snel het haasje. Kijk maar naar Art Langeler.
Maar hiervoor hoeft de tactisch sterke Kees van Wonderen niet bang te zijn. Hij staat op het perron en wacht op de volgende intercity naar Utrecht, Alkmaar of Amsterdam. Een treinreis naar Groningen raad ik hem af. Kees haalt het optimale uit deze ploeg. Bovendien weet hij er een hecht team van te maken. De opofferingsbereidheid binnen de selectie is evenals bij Red Bull bijzonder groot. Kijk maar naar Idzes en Bakker, die moeiteloos meedraaien in het team bij blessures, schorsingen en ziekte en een week later weer rustig de plaats op de bank innemen. Deze eensgezindheid van de selectie is te danken aan de duidelijkheid binnen het technisch beleid. Met nog twee competitiewedstrijden tegen NEC en PSV en een bekerwedstrijd tegen Roda JC zit de eerste helft van de competitie erop. Deze sluit de club hopelijk af met minimaal 24 punten.
Misschien heeft Alex Kroes met de kerst nog iets in petto en kan hij in de winterstop nog wat doen aan het scorend vermogen van de rood/gelen. Want daar schiet de ploeg nog in te kort. Kees zou er zeer mee gebaat zijn.
Ik wens iedereen nu al prettige Kerstdagen en een voorspoedig maar vooral een gezond 2022!
