Wekelijks delen bekenden met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Eric Whittie, Robert Heukels, Erdal Ascipinar en Edwin Lugt wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie.
Kwam een tijdje geleden in mijn trein een jongetje tegen met een Kowet sjaal om de nek. Toen ik z’n vervoerbewijs controleerde, gaf ik hem na afloop een boks. Hij keek me aan van ‘waarom juist bij mij dan’? Ik zei: ‘Ben ook een trotse Eagle, net als jij jongen, dus boks’.
Toen gingen z’n ogen glinsteren en vond hij de aandacht erg leuk. Of Kowet Europees voetbal zou kunnen halen vroeg hij mij. Ik lachte wat, fronste m’n wenkbrauwen en balde mijn vuist en zei ‘natuurlijk gaan wij het halen’. Dat kereltje werd steeds blijer en blijer. Terwijl ik in m’n achterhoofd dondersgoed wist dat de kans om met Kowet Europees voetbal te gaan halen zeer, maar dan ook zeer klein is, ook al haal je de play-offs, dan nog moet je afrekenen met 2 sterke tegenstanders.
Maar door de onschuld van een kind en zijn blijdschap kon ik mijn overdreven positieve reactie heel makkelijk naar achteren wegdrukken. Ik gunde dat kereltje ontzettend veel succes met zijn roodgele helden. Nadat ik hem nog een fijne schooldag wenste, beet ik ‘m ook toe dat ie goed z’n best op school moest doen zodat hij later met z’n pappie naar de Europese uitwedstrijd van Kowet kon afreizen.
Natuurlijk zou het machtig mooi zijn als dit Kowet zichzelf en ons allemaal eens zou belonen met Europees voetbal, daar zij al na 23 speelrondes de al zo begeerde 34 punten (puntenaantal wat normaliter zorgt voor handhaving) binnen hebben gesleept. Na 23 wedstrijden mensen!!! Een zeer knappe prestatie van dé Deventer club met ongeveer de 13/14e begroting van de Eredivisie.
Oké het voetbal is niet altijd oogstrelend, maar wie maalt daar nu nog om. Uiteindelijk gaat het toch om resultaat. Het is vaak erg stug, ze geven weinig weg door een goede en solide organisatie en prikken ook af en toe een mooi doelpuntje op het juiste moment binnen. Alleen als ik kijk naar de resultaten tegen de hedendaagse top 5 van de Eredivisie moet ik wel concluderen dat we iets tekort komen. In totaal hebben wij 6 wedstrijden gespeeld en helaas alle 6 verloren met een doelsaldo van 5 voor en 20 tegen.
Dat betekent dat we nog wat kwaliteit missen om deze clubs (die normaal gezien vaak Europees voetbal spelen) het lastig kunnen maken. Alleen tegen Ajax thuis hadden we zeker meer verdiend, als je kijkt naar de kansenverhouding en het gespeelde voetbal. Je ziet dan toch dat blessures en schorsingen de druk op de smalle selectie toe laat nemen. Tegen FC Twente was het gemis van een Rommens, Edvardsen, Amofa en Breum gewoonweg teveel van het goede. Bovendien speelt FC Twente thuis erg sterk dit seizoen. En waren we nagenoeg kansloos in Enschede. Eerlijk is eerlijk.
Hopelijk komen er volgend jaar kwalitatief nog paar goede spelers erbij om ons zelf structureel ‘snel veilig te spelen’ om daarna gauw omhoog te kijken voor een toetje. Hierin heb ik veel vertrouwen in onze scouting en in het beleid van Kowet. Heb vroeger ooit eens een intertoto cup wedstrijd van Kowet meegemaakt als tiener: er werd destijds gelijkgespeeld tegen het Deense Odense en gewonnen van Eintracht Braunschweig. Het zou toch heerlijk zijn als dat kleine menneke van de trein met z‘n pappie ook een Europees duel kan meemaken? Dan is ook voor mij de cirkel bijna rond.
Naast Europees voetbal mis ik nog een finale voor de beker in de Kuip met 20.000 Kowet supporters. Helaas heb ik het nog nooit meegemaakt, terwijl wij dit jaar een grote kans erop hadden. Nec won uiteindelijk verdiend in Nijmegen, heeft ondertussen Cambuur ook verslagen en mag dus de finale in Rotterdam gaan spelen. Ach ja, wie weet, maak ik het ooit nog eens mee voordat ik de eeuwige velden ga betreden. Dan is voor mij de ‘Kowet cirkel’ ook echt rond en is de rest daarna alleen maar mooi meegenomen en zie ik die mooie glimlach en pretoogjes van die kleine Eagle op de trein weer terug!
Eerst maar eens zaterdag RKC bestrijden, dan zien wij wel verder.
