Een aantal (on)bekende Deventenaren met rood gele roots delen iedere week hun visie op Go Ahead Eagles en meer met ons. Deze week is het weer de beurt aan Erdal Ascipinar!
In deze ‘Kowetloze’ dagen is het niet makkelijk om het voetbal te volgen of erover te praten. Ondanks het lopende WK in Qatar met de deelname van het Nederlands team bekoort en boeit het mij niet zo. Maar toch kijk je af en toe een wedstrijdje op tv, omdat je nu éénmaal voetballiefhebber bent, hoezeer je ook deze bevlekte WK zou willen boycotten.
Eerst was daar de discussie wie onder de lat van het elftal zou moeten staan en Louis zou Louis niet zijn, hoe hij met zijn verrassende keuze iedereen verraste. Noppert werd numero uno onder de lat bij Oranje. Wie had dat gedacht?? Buiten de duizenden Kowet supporters dan, want die wisten het vorig jaar al dat Noppert in Oranje moest, getuige de vele spreekkoren. En zo geschiedde uiteindelijk. De boomlange, ietwat slungelige keeper keepte tegen Senegal, Ecuador en tegen Qatar.
Als ik een cijfer moet geven dan vond ik het gemiddeld een 7 min het optreden van onze toppert, dus best verdienstelijk voor zo’n laatbloeier. Eerlijk is eerlijk. Al heeft ie niet zoveel te doen gehad in de laatste wedstrijd. Andries oogde koeltjes, absoluut niet nerveus of wat dan ook, deed gewoonweg wat van hem verwacht werd. Ballen tegenhouden. Af en toe had ik wel het idee dat ‘te zeker’ was van z’n zaak, maar in het algemeen heeft deze ex-Eagle een goed debuut gemaakt in het Nederlandse elftal. En het mooiste van alles is, dat het ons ook nog eens geld gaat opbrengen door de regels van de FIFA, daar hij vorig seizoen bij ons Kowet speelde. Een extra zakcentje dus, mooi meegenomen.
Wat ik verder wel heel mooi vond op dit WK, vond plaats tijdens een persconferentie van Oranje. Dé knuffel van Louis van Gaal met een Senegalese journalist. De beste man vertelde Louis van Gaal dat hij geen vragen had maar wel sinds van kinds af aan een grote fan is van meneer van Gaal. Hierop antwoordde van Gaal dat hij het erg leuk vond om zoiets te horen en hem knuffel wou geven. En dat was ook een oprechte knuffel. Het maakte ff niets uit wat de kleur, geloof, rang (vind ik persoonlijk een kutwoord, maar ja) of afkomst was van beide heren. Zoals het eigenlijk altijd zou moeten, wederzijdse respect tonen en elkaar wat gunnen.
Als ik dan zie hoe sommige Marokkaanse ‘voetbalfans’ tekeer gingen afgelopen zondag in vooral de Randstad en in België, is wederzijds respect bij deze mijlenver. Natuurlijk heb je in elke natie rotte appels zitten die het verpesten voor iedereen waardoor de goede daden van de overgrote meerderheid onderbelicht raken. Ontzettend jammer en het werkt ook nog eens polariserend. Maar dat mogen in laatste geval dé ontspoorde Marokkaanse jongeren van afgelopen zondag zichzelf aanrekenen. Kijk in de spiegel, stel je kwetsbaar op en probeer van je fouten te leren.
Kijk, iedereen is jong geweest en iedereen heeft wel eens dingen gedaan waar hij/zij achteraf spijt van had, dat is gewoon menselijk. Ik ook. Dus bij de volgende potje van onze Marokkaanse medebewoners (dat kleine groepje raddraaiers dan hé) verwacht ik een normaal feestje. Toen Oranje z’n eerste potje won heb ik ook ff feestgevierd, ik wou gaan toeteren in de wijk en tot m’n schrik zag ik dat zoonlief de auto had meegenomen, en aangezien ik het op twitter beloofd had, pakte ik de fiets en heb maar rond zitten ‘tringelen’, één hele grote blij was dat. Ik tringelde maar raak. Filmpie is voor de liefhebber op twitter te vinden🤷🏻♂️. (noot van de redactie: dit laten we natuurlijk niet zo maar aan ons voorbij gaan hè Erdal.. ;-))
Zooo weet de buurt ook weer dat DeventerTurk Holland support💪🏻😉😝belofte maakt schuld, bij deze dan! Hup Holland hup pic.twitter.com/4JLivutbIo
— Erdal Ascipinar (@EAscipinar) November 21, 2022
Helaas voor de Oranjefans verwacht ik niet dat dit Oranje bij de laatste vier komt, want in de drie wedstrijden so far hebben ze mij niet kunnen bekoren in tegenstelling tot een Frankrijk, Brazilië, Spanje of een Engeland. Persoonlijk hoop ik dat dit WK gauw voorbij is en wij weer naar onze mooie club kunnen. Potverdorie wat mis ik dat hè. Ze hebben het niet voor niks gezegd; “Je weet niet wat je mist, als ze er niet is!” Nou helemaal waar, ik mis ons Kowet. Ik mis de Adelaarshorst. Ik mis ons vakkie 19. Ik mis dat getier en geouwehoer op de tribune. Ik mis het juichen en scanderen.
Was het maar januari.
