Wekelijks delen bekenden met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Voor dit seizoen zijn dit Erdal Ascipinar, Robert Heukels, Edwin Lugt en Martijn Jongbloed. Deze week is het weer de beurt aan Erdal Ascipinar!
Go Ahead Eagles is niet alleen een voetbalclub, maar tegelijkertijd een traditionele passie voor duizenden Deventenaren en inwoners uit de regio. In vele harten van deze supporters zitten de kleuren rood en geel heel diep geworteld. De loyaliteit aan deze mooie volksclub is voor velen eeuwig, ongeacht de resultaten welke de club behaalt.
Maar de laatste jaren zijn we behoorlijk gegroeid en verwend. Onvoorstelbaar goed zelfs. Op sportief gebied sowieso, maar vooral ook op financieel gebied. De omzet is afgelopen jaar gestegen naar ruim 14 miljoen en voor volgend jaar is 15 miljoen beraamd en dat voor een clubje uit een stadje van amper 105.000 inwoners.
Wachtlijsten puilen inmiddels uit, we wachten met smart op de uitbreiding van het stadion, om nog meer te groeien hebben we simpelweg meer capaciteit nodig. Maar ook om het Kowet gevoel in het stadion voor meerdere supporters te vergroten. In een tijd van veel ellende, oorlogen, hokjesvorming, egoïsme enz, enz op deze aardbol, is een bezoek bij je favoriete voetbalclub echt een must om even alle zorgen te vergeten en te genieten van de algemene sfeer, de saamhorigheid op de tribunes en de laatste tijd ook van leuk en fris voetbal.
Van generatie op generatie zal deze onvoorwaardelijke liefde doorgeven worden om de club voor altijd te laten bestaan. Al zijn de wegen vol met obstakels, hobbels en andere oneffenheden, de Kowet supporter zal zijn/haar support altijd en overal geven. Wij zijn geen supporter van Kowet geworden om de beker te winnen (mag wel hoor, niet daarvan) maar wij zijn supporter geworden puur uit liefde voor het embleem en de clubkleuren. We zullen als mens ooit eens een keer doodgaan, maar het Kowetgevoel zal in ons nooit en te nimmer sterven.
Aanstaande zaterdagvond wacht een heerlijk potje in de Adelaarshorst. Want dan komt er een Nederlandse topclub met een sterke, maar ook nog ‘zoekende’ selectie op bezoek in Deventer. Het roodwitte Feyenoord uit Rotterdam Zuid. Persoonlijk vind ik het niet een beladen wedstrijd, daar ik vele Feyenoorders ken en over en weer veel respect is. Daarentegen vind ik het juist technisch gezien een wedstrijd tussen twee ‘voetballende’ ploegen. Teams die de bal graag in eigen bezit willen houden om van daaruit een aanval op te zetten i.p.v. countervoetbal of de ‘lange bal’.
Onze nieuwe trainer Simonis heeft het aardig op de rit in Deventer en ik verwacht daarom een mooie en open wedstrijd welke alle kanten op kan gaan. Als Kowet zoals elke thuiswedstrijd gaat voetballen, er dus veel druk opzet en de tegenstander heel vroeg al opjaagt, hoop ik dat wij de Rotterdamse topclub kunnen verslaan. Remedie voor winst op Feyenoord in mij ogen: Tarten, opjagen, bij de strot grijpen, de spaarzame kansen die je krijgt afmaken, niet van benauwde zijn en hen een zandwinkeltjn bezorgen. Laten zien dat er niks te halen valt in Deventer.
Zaterdag zou ik graag voorin de beide Olivers op de flanken willen zien en in de spits Victor Edvardsen. Een melange van kracht en snelheid voorin dus. Op het middenveld lLlansana, Linthorst en Breum op de ‘10’ positie. Mix van degelijkheid met een ‘Vanenburg achtige’ souplesse van Breum. In de verdediging; Deijl op de rechtsbackpositie, Adelgaard op linksbackpositie, in het centrum Nauber en Kramer en Plogmann natuurlijk als keeper. Verdediging is dan een onneembare vesting met opkomende en voetballende backs. En een keeper die wekelijks steeds beter en zelfbewuster wordt. Straalt ook steeds meer vertrouwen uit en dat zorgt weer voor rust achterin.
Zaterdagavond gaan wij met z’n allen zien of dit Go Ahead Eagles de drie punten thuis kan houden in ons mooie Deventer.
Totterdood Kowet in een hopelijk roodgele hemelvuur. ‘Aquilae Daventriae regit’🙌🏻
