Wekelijks delen bekende Deventenaren met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Robert Heukels, Gerard Somer, Erdal Ascipinar, Jan Willem van Dop en verschillende gastcolumnisten wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie. Ditmaal is het de beurt aan Erdal Ascipinar.
Tijdens het opruimen van onze zolder kwam ik laatst een doos tegen met wat oude sjaals en andere ‘winterattributen’. Één sjaal viel mij specifiek op, welke naast het mooie roodgeel ook de zwartwitte kleuren bevatte. Toen ik hem uitvouwde, zag ik dat het een éénmalige en speciale bekerwedstrijd sjaal was, namelijk die tegen Heracles in Almelo. Normaliter ben ik niet zo van gemixte sjaals: als Kowet fan wil ik alleen Kowet, Deventer en een adelaar als opschrift. Maar goed, als aandenken aan een heerlijk ouderwets en winnend bekeravondje heb ik hem toch maar bewaard, naast de vele mooie andere Kowet sjaals. En ook een klein beetje als knipoog naar mijn schoonfamilie, daar zij uit Almelo komen en mij destijds paar dagen voor de wedstrijd uitdaagden.
Ik weet nog heel goed dat ikzelf goed ziek was, op bed lag en er enorm van baalde dat ik niet naar Almelo kon reizen om Kowet live te supporten. Bovendien werkte mijn Ziggo kastje ook niet optimaal waardoor ik veroordeeld was om deze wedstrijd op een klein iPhone 3 scherm via een livestream te bekijken. Op het kleine scherm werden grote daden verricht door onder andere Halil Colak, Joey Suk, Kari Arkivuo, Marco Parnela (altijd die Finnen weer 😉, maar wat een topspelers waren dat zeg!), Wout Droste, Maikel Kieftenbeld en ‘Heracles huurling’ keeper Remco Pasveer. Heracles vond destijds de Duitse ‘robot’ keeper Martin Pieckenhagen veel beter dan Pasveer en leende hem daarom aan ons Kowet uit. Het mooie was dat deze krachtpatser ‘Spieckennegger’ het kanonschot van Colak niet zag aankomen en achter het net viste.
En het was me een wedstrijdje hoor. De subtopper van de eerste divisie, Go Ahead Eagles, tegen de ‘thuis altijd sterk’ spelende eredivisie-middenmoter Heracles. Door de mooie goals van Deventenaren Halil ‘boem boem’ Colak en Joey ‘strijder’ Suk wonnen we zeer verdienstelijk met 0-2 in het winterse Almelo! Een mooie kerstcadeautje net voor de Kerst van 2009 hadden we gekregen van de Kowet spelers. Door deze ‘Kowet/Heracles’ sjaal herleefde ik de wedstrijd weer opnieuw. Ik genoot van één van mijn mooiste kerstcadeautjes ooit.
Een Kowet sjaal deed ik nooit om, om me te beschermen tegen de kou, sneeuw, regen, hagel of gewoonweg als een mode accessoire. Nee beste medesupporters, de Kowet sjaal deed ik juist om mijn nek om aan iedereen te laten zien dat ik een rasechte, fanatieke maar bovenal trotse Eagle was en natuurlijk nog steeds ben. De Kowet sjaal gaf mij extra kracht, liet daarnaast mijn hart sneller kloppen en maakte mijn roodgele ziel onsterfelijker en warmer dan het al was. Ook zorgde het voor een verbondenheid met je medesupporters. Een warme gloed aan ‘Kowet fetisjisme’ vloeide er dan door het Deventer lichaam. Als er een wedstrijd van Kowet naderde was het van “m’n zwarte of groene bomberjasje aan, roodgele sjaal om, adidasjes of andere gympies eronder” om daarna de tribunes op te klimmen. Als er dan een onvervalste ‘You Never Walk Alone’ werd ingezet hield ik met trots de roodgele sjaal met gebalde vuisten hoog in de lucht en zong uit volle borst mee. Kippenvel en tranen alom als ik dan om me heen keek. Of zorgden wij voor een roodgeel golvende zeemassa op de tribunes met de bedoeling de spelers net dát beetje kracht te geven om de wedstrijd alsnog te doen laten kantelen. Ook dit was een belangrijke taak van de sjaal. Onderschat hem dus niet beste mensen. Of het nou 30 graden boven of onder Celsius was, de Kowet sjaal ging mee.
Maar naarmate ik ouder werd merkte ik aan mijzelf dat ik de Kowet sjaal thuisliet. Je werd wat rustiger, bedeesder (met uitzondering tegen pec zwolle dan hè 😊, de emotie won van ratio tijdens de laatste gewonnen IJsselderby💪🏻) en ietwat minder uitgedost. Maar zeer zeker vergeet ik de heroïsche wedstrijden niet door mijn Kowet sjaals. Heerlijke anekdotes en mooie verhalen heb ik in mijn koppie opgeslagen, om straks, als ik ooit kleinkinderen mag krijgen, hen erover te vertellen en de sjaals te schenken. Net zoals die grote daad op het kleine scherm op 21 december 2009 net voor Kerst. Aanstaande zaterdag komt Heracles Almelo naar ons mooie Adelaarshorst voor een mooi en boeiend oostelijk gevecht in de eredivisie! Speciaal voor deze wedstrijd doe ik de gemixte ‘Kowet/Heracles’ sjaal nog één keer om mn dikke nek, zodoende ons Kowet weer naar een 2-0 overwinning te schreeuwen! Doen jullie mee?? Komoptan💪🏻♥️💛
O ja, voordat ik het weer vergeet. Ik las dat het financieel ontzettend goed ging met de gemeente Deventer. Ook een verdienste van de beleidsbepalers, mijn complimenten daarvoor. Er wordt geld opzij gezet voor nieuwe scholen, voor poppodium de Burgerweeshuis, voor de Deventer Schouwburg en het oude Filmhuis, voor onderzoek naar 11.000 nieuwe woningen voor 2035, voor de jeugd en minima enz enz. En dit allemaal juich ik oprecht toe, maar het wordt ook eens tijd dat de gemeente Deventer Kowet ook eens weer gaat helpen. Een nieuwe trainingsaccommodatie inclusief de jeugdopleiding en vergunningen voor vernieuwbouw van de andere twee tribunes aan de Vetkampstraat, zodat je een prachtig mooi ‘voetbalwalhalla’ van ‘pak ‘m beet’ 13.000 plaatsen hebt. Go Ahead Eagles verdient dit en heeft het ook nodig om te groeien en een blijvertje te worden in de eredivisie. De club heeft de laatste jaren keurig en netjes financieel aan al hun verplichtingen voldaan. Maatschappelijk betekent de club veel voor de inwoners van deze prachtstad.
Kowet was en is inmiddels een ijzersterk ‘merk’ en het uithangbordje van de gemeente Deventer geworden. Dit mag dus onderhand gekoesterd maar vooral beloond worden! Een trotse Burgemeester König straks met ambtsketting en een mooie roodgele Kowet sjaal om de nek, Eagles naar voren schreeuwen, dat wil ik zien.
