Wekelijks delen bekende Deventenaren met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Robert Heukels, Gerard Somer, Erdal Ascipinar, Jan Willem van Dop en verschillende gastcolumnisten wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie. Ditmaal is het de beurt aan Erdal Ascipinar.
Zo de kop is d’r af en, ondanks de kleine nederlaag, heb ik ontzettend genoten van paar uurtjes Adelaarshorst en van ons team. Na een slechte eerste helft kwam Kowet in de tweede helft pas echt uit de startblokken. Als een echte adelaar greep het de tegenstander bij de strot en probeerde het te verslinden. Helaas lukte het niet om een zwaarverdiende punt in Deventer te houden. Vooral dat prachtige schot van onze Spaanse furie Marc Cardona dat de kruising zo deed trillen, dat zelfs de Easytoys van Emmen er jaloers op zouden worden. Foi wat een knal. Als deze bal erin was gegaan, zou het niet alleen een beloning zijn voor het team, maar ook voor heel voetbalminnend Deventer. Jammergenoeg stierf de poging uiteindelijk in schoonheid. Maar wat hebben de ‘Boys’ van Kowet 1 keihard gewerkt zeg de tweede helft. Vol passie en met oppertunisme hebben zij de fanatieke Kowet supporters erg vermaakt.
Ik weet ook wel, dat het uiteindelijk om de punten gaat, maar als ze elke wedstrijd zo spelen en keihard werken dan applaudisseer ik zolang dat ik de al ‘alle aanwezige blaren’ op mijn handen een extra boost geef. Wat heb ik de weg naar het stadion gemist zeg, maar bovenal ook de ‘tribunecultuur’ rondom en in de Adelaarshorst. Tijdens mij treindienst op vrijdag de dertiende begon het al langzamerhand steeds meer te kriebelen. Mijn laatste treinrit was vanuit Zwolle via Deventer terug naar Zutphen, wat mijn vaste standplaats is. In Olst kwamen tientallen met rood en geel uitgedoste Kowet supporters de trein op. Met gepaste trots vertelde ik mijn collega dat dit Kowet supporters waren op weg naar de Adelaarshorst. Ik balde mijn vuist en riep; ‘Komoptan Kowet!’, wat weer resulteerde in een ‘heuy heuy heuy’ reactie van wat Olstenaren. Zo de toon voor deze voetbaldag was gelijk gezet.
Zo blij als een kind pakte ik na het avondeten de fiets om mijn avondje Kowet éindelijk weer eens te gaan beleven in het stadion. Aangekomen in de wijk zaten er her en der wat al bewoners in de voortuinen, met de één een gesprek gevoerd, met de ander een hallo of een boksje gedaan. Gewoon ouderwetse gezelligheid en saamhorigheid. Zoals het hoort. Op de tribune aangekomen stonden ze dan hoor; Kaleider, Rooie, lange Raffa, Mus de Barbier, Jer, Moker Yuki, SjeePee, Robbie, Mattn, de Young Boys en al die andere Eagles gasten. Het gevloek, getier, gebral, gezang en alle andere ‘tribunedingen’ waren weer volop aanwezig. ‘Wie heeft er een scheet gelaten? Waarom speelt die Spanjaard niet in de basis?’ Ook gehoord tijdens de eerste helft: ‘ik zei toch dat het niks gaat worden dit jaar’ om dan in minuut 94 te zeggen ‘nou als ze zo gaan voetballen kan het nog eens mooi seizoen worden’. Hahaaa. En zo ging het maar door en door. Uitlaatklep nummer 1 van ons allemaal.
Ook was het mooi om Henne weer eens te zien in het stadion, onze Kowet maatje die een zware hersenbloeding heeft overleefd en tegenwoordig als een strijder door het leven gaat om zoveel mogelijk nog van het leven te kunnen genieten! Groot compliment en respect aan hem zelf, z’n vriendin, z’n familie, z’n vrienden maar zeer zeker ook een compliment aan onze club Kowet, die Henne helpt waar het maar kan. Ook enorm genoten van die mooie spandoeken die gemaakt waren door de ADHD boys en door Vak 19 boys. Verder was het genieten geblazen van de interactie tussen Vak 19 en Vak 17, ook een mooi groepje fanatiekelingen en bovenal trotse Deventenaren in de hoek van de IJsseltribune. Straks als iedereen weer naar binnen mag i.v.m. de corona regels, zal de sfeer nog mooier, feller en assertiever worden. Zodat de tegenstanders bij wijze van spreken al met 1-0 achterstaan voordat er überhaupt afgetrapt is. Met een kleine 6500 roodgelen (de rest waren Friezen in het uitvak) was het al oorverdovend en bloedfanatiek, tel daar straks 3000 supporters erbij op en tel gelijk je zegeningen. De Adelaarshorst moet een onneembare vestiging worden door middel van deze kracht van de twaalfde man.
Als er bij deze selectie nog 2 echte basisspelers toegevoegd gaan worden, gaan we een mooi seizoen tegemoet. Daar ben ik van overtuigd. Compact staan, met druk naar voren spelen, niet teveel ontzag tonen omdat jezelf maar een kleine club bent en keihard werken voor het roodgele shirt met z’n adelaar. Het zou een topjaar zijn als we uiteindelijk niet degraderen. Gelukkig voor ons zijn er meerdere gegadigden voor degradatievoetbal. Al hebben sommigen van deze clubs wat meer geld te besteden dan ons. Het maakt voor ons niet veel uit, immers in Nederland hebben wij een mooie spreekwoord: ‘Wie niet sterk is, moet slim zijn’ en bovendien hebben wij ‘de kampioen van het proces’ Kees van Wonderen. Ik verwijs iedereen met een dikke vette knipoog naar vorig jaar.
Op naar zondag met een prachtig mooie pot in het verschiet in het ‘op-één-na mooiste stadion’ van Nederland tegen het Rotterdamse Feyenoord. Daarna wacht Sparta Rotterdam thuis, ben enorm benieuwd hoe we het Rotterdams weekje gaan doorkomen. Succes mannen!
