Een aantal (on)bekende Deventenaren met rood gele roots delen iedere week hun visie op Go Ahead Eagles en meer met ons. Deze week is het weer de beurt aan Erdal Ascipinar!
Als fervent Kowet-supporter heb ik als menig ander supporter inmiddels een dikke olifantenhuid gekweekt, met andere woorden ‘wi-j bint wel wa went’ in Deventer. Ondanks dat we de laatste tijd veel punten hebben verspeeld tegen directe concurrenten ben ik niet bang dat deze selectie gaat degraderen.
Over het algemeen heeft ons team het tot nu toe zeer verdienstelijk gedaan met de middelen die wij tot onze beschikking hadden. Zo eerlijk moeten wij wel wezen met z’n allen. Al moet ik tegen Vitesse wel toegeven dat het tot de 75e minuut ontzettend inspiratieloos en zwak was. Kan gebeuren toch, we zijn niet allemaal een Feyenoord dit jaar. Pas het laatste kwartier zag ik weer wat terug van ons Kowet wat we met z’n allen zo graag willen zien. De mouwen opgestroopt, hard werkend en ook kansen creërend. Helaas was het in Arnhem te laat voor een ‘anschlusstor’ en verloren we terecht met 2-0 van Vitesse.
Afgelopen vrijdagavond was Kowet in de eerste helft de betere tegen Excelsior ondanks het kunstgrasveld in een echte ‘zespunten’ wedstrijd. Vooral Stokkers miste kansen die eigenlijk niet te missen waren, het spel was niet altijd even goed maar het ging al veel beter dan tegen Vitesse de week ervoor. De tweede helft drukte Excelsior ons Kowet terug op eigen helft en maakte uiteindelijk 1 goal meer als onze strijders en won het onverdiend met 2-1 van Go Ahead Eagles, ook mede door een grote blunder van Jeffrey de Lange.
Ook dat hoort helaas bij het proces, van fouten maken moet je leren. Simpel. Niemand is daar slechter van geworden. Volgende keer maar geen tikkie-takka in het eigen 16- meter gebied spelen, maar gewoon op z’n ouderwets, de bal wegrossen als je even onder druk staat. Met een gelijkspel had iedereen eigenlijk kunnen leven, maar helaas werd er geen punt meegenomen naar onze mooie Hanzestad. Ook moeten we niet vergeten dat de selectie 3 à 4 potentiële basisspelers misten in Rotterdam, namelijk Amofa, Nauber, Edvardsen en Oppegard. Niet de minsten zo op z’n zachts gezegd. Zonder de vervangers tekort te doen, hadden we met deze spelers erbij, in Rotterdam niet verloren.
Maar goed, we staan er nog steeds niet beroerd voor in strijd tegen degradatie ondanks dus de verliezen tegen Cambuur, Vitesse en Excelsior. Groningen en Cambuur zijn 99% zeker van plek 17 en 18 in mijn ogen. Blijft dan alleen nog die ‘verdomde’ (Heracles vorig jaar weet er alles van) plek 16 over. Op dit moment staat Emmen op die plek met 25 punten uit 29 wedstrijden en een nog ontiegelijk zwaar programma voor de boeg. Wij hebben daarentegen 30 punten uit 28 wedstrijden, en met dien verstande dat we vanavond nog een inhaalwedstrijd tegen de Rooms Katholieke Combinatie uit Waalwijk moeten spelen. Bij winst kan ons puntentotaal dan uitlopen naar 33 en is het nagenoeg zeker dat Kowet erin blijft.
Ik merk dat er rechts en links om me heen zorgen worden gemaakt inzake degradatie, maar geloof me nou maar, we zijn té goed om dit jaar te degraderen. Dit Kowet degradeert niet, als een grammafoonplaat blijf ik het steeds herhalen. En er zijn gelukkig wat mindere teams als de onze dit jaar in de eredivisie. Vergeet niet dat deze selectie ook heerlijke en heroïsche wedstrijden heeft gespeeld tegen Ajax, Twente, Utrecht, Fortuna, NEC, Emmen en ondanks het verlies ook mooie wedstrijdjes tegen Feyenoord en PSV op de mat heeft gelegd.
Woensdagavond en zondagmiddag wil ik een katachtige Jeffrey zien, een Amofa die als een leeuw achterin heerst, tal van ‘bananenflankes’ van Deijl en Bas die rechts en links afgevuurd gaan worden, een Willumson die als een IJslandse Vulkaan staat te dansen op het middenveld samen met z’n Belgische kompaan Rommens, een hardwerkende Zweede Viking die eens écht loskomt en een Frivole Bobby die met allerlei steekpassjes gaat strooien. De gehele Kowet selectie inclusief de technische staf en alle Kowet supporters succes gewenst de aankomende wedstrijden. Alles gaan WIJ geven voor de eer en trots van een prachtige cultclub in een even zo prachtige stad.
Lang leve het roodgele hemelvuur boven de Adelaarshorst en Deventer!
