Wekelijks delen bekenden met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Eric Whittie, Robert Heukels, Erdal Ascipinar en Edwin Lugt wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie. Deze week is Edwin weer aan de beurt!
KEES VIERHOUTEN WAS GEEN PASSANT
Tsja, dan ben ik de eerste van het ‘Kowet columnisten-team’ die een column voor Deventervoetbal.nl dient te schrijven nadat de club vandaag precies twee weken geleden door een dramatische gebeurtenis werd getroffen. En dat is best lastig kan ik u verzekeren. Normaal gesproken ben ik wel van een grap en een grol, als het even kan gelardeerd met een flinke dosis zelfspot, maar deze keer ontbrak de lust hiertoe en moest de inspiratie wel van heel erg ver komen.
Ja, ik weet, het leven gaat door en het hele land raakt al weer in de ban van het EK in Duitsland, maar ik ben ervan overtuigd dat dit allemaal iets onwerkelijks heeft voor iedereen die Go Ahead een warm hart toedraagt. Met name Jan Willem Spaans (in Voetbal International) en Robert Heukels (in De Stentor) hebben op onnavolgbare wijze schriftelijk uiting gegeven aan het collectieve verdriet van de achterban. Verdriet, maar tegelijkertijd ook grote waardering voor de persoon Kees Vierhouten én dankbaarheid voor de door hem in zo’n korte tijd geleverde bijdrage.
Het was zijn doel om de club structureel naar een hoger plan binnen de vaderlandse voetbalpiramide te brengen. Getuige de recente ontwikkelingen binnen de club -uitbouw stadion, organisatie en sportief- leken alle seinen hiertoe nú al op groen te staan.
De klap van 5 juni kwam dan ook keihard aan, misschien wel extra omdat Kees de verpersoonlijking was van waar een Go Ahead Eagles supporter voor staat. Geen eigenaar bij wie de uitdijende omvang van het ego gelijke tred houdt met de groei van zijn vermogen, maar een hardwerkende en toegankelijke voorman, gezegend met een no-nonsense mentaliteit. Juist daarom voelde iedere Go Ahead Eagles supporter zich wel een beetje met hem verbonden, ook als diegene hem nooit persoonlijk had ontmoet.
De ongekende en niet-aflatende euforie die sinds de overwinning bij FC Utrecht slechts 1,5 week daarvoor onder de steeds groter wordende schare Kowet-fans heerste, sloeg in de vroege ochtend van 6 juni, toen de eerste geruchten de ronde deden, om in ongeloof en vervolgens, toen de geruchten bevestigd werden, in verbijstering.
En hoe triest de aanleiding ook, op dat moment kwam het unieke karakter van de club en haar achterban in volle omvang tot uiting, ik zou bijna zeggen: ‘tot bloei’. De steun aan de familie was overweldigend, de verbondenheid tussen de fans en de club alsmede tussen de fans onderling was tastbaar en de massale herdenking bij het stadion was meer dan indrukwekkend. Ik bezag het allemaal op afstand; bij zowel de finale van de play-offs om Europees voetbal als het plotselinge overlijden van Kees Vierhouten bevond ik mij in Australië.
Om op de eerste gebeurtenis terug te komen: ik heb daarbij niet alleen genoten van de wedstrijd maar ook van de bijna 7 (!) uur durende live uitzending van RTV Oost met de altijd vermakelijke ‘verslaggever ter plaatse’ Bart Kieft. En wat was het heerlijk om op bijna 17 duizend kilometer afstand al die sfeerbeelden uit de Adelaarshorst mee te krijgen, af en toe had ik het gevoel dat ik er zelf tussen stond.
Hopelijk krijgt het sportieve succes van 26 mei deze zomer een passend vervolg en kan Go Ahead zich zelfs voor de groepsfase van de Conference League kwalificeren. En hoe mooi zou het zijn als het team zich op de route daar naartoe bij de uitwedstrijden gesteund weet door duizenden rood-gelen.
Afsluitend nog iets over ‘onze’ eigenaar. Men zegt wel eens dat bestuurders en eigenaren passanten zijn – en dat klopt vrijwel altijd. Heel soms is er echter sprake van een uitzondering. Kees Vierhouten was zo’n uitzondering. Hij was namelijk naast eigenaar ook fervent supporter. Zijn naam zal hopelijk voor altijd door Go Ahead Eagles en haar achterban worden geëerd.
