Wekelijks delen vier bekende Deventenaren met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Robert Heukels, Gerard Somer, Erdal Ascipinar en Marco Timmer wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie. Ditmaal is het de beurt aan Gerard Somer.
Passie en ambitie gaan nooit met pensioen
Als liefhebbers van het spelletje hebben wij vorige week afscheid moeten nemen van de beste technische voetballer die er was, Diego Maradona. De jonge generatie heeft hem als speler niet meegemaakt en kent hem alleen van YouTube en alle andere fratsen, die hij na zijn carrière uithaalde. Ook ik heb, zoals velen van ons de beelden van de voetballer Maradona op YouTube opnieuw bekeken. Naar de warming up van “Pluisje” onder de hit van Opus, ‘Live is life’ kun je uren kijken.
Maar nu terug naar het voetbal van deze tijd. Het kijken in deze pandemie nodigt ons niet uit om alle wedstrijden op tv te volgen. De kwaliteit is niet om naar huis te schrijven. Zeker niet in de Keukenkampioen Divisie. Als echte supporter volg je natuurlijk wel de club waar je vele jaren hebt doorgebracht. En dat viel gisteravond ook niet mee. Een thuisnederlaag tegen de jonkies van AZ, wat ook nog verdiend was. Qua spelopvatting is Jong AZ verder dan de rood/gelen.
Deze nederlaag en de laatste uitwedstrijd tegen Almere City heeft mij duidelijk gemaakt, dat GAE niet mee kan doen om rechtstreekse promotie. In mijn vorige column heb ik al geschreven, dat de Deventer Trots op papier geen slechte selectie heeft. De meeste spelers kunnen een redelijk balletje trappen. Maar met elf voetballers maak je nog geen team. Het elftal wat er nu staat ontbeert niet alleen passie en ambitie maar ook een echte spelmaker. Dit verschil zag je duidelijk in Almere waar routinier Ryan Koolwijk bij de thuisclub de dienst uitmaakte. Dat ontbrak bij de Deventernaren. GAE heeft op het middenveld een probleem omdat niemand daadwerkelijk het heft in handen neemt. Idzes en Brouwers zijn nagenoeg identieke voetballers, die beiden het spel naar zich toe kunnen trekken. Een van die twee zal zich moeten gaan profileren als leider. Twee spelbepalers op het middenveld werkt niet. Leiding, loopvermogen en creativiteit op het middenveld bepalen de sterkte van het team.
Eddahchouri zou voor de creativiteit kunnen zorgen en Corboz voor het loopvermogen.
Een uitgebalanceerd elftal vormen, is de moeilijkste taak voor een trainer. Je hebt twee soorten trainers. Een coach, die altijd uitgaat van de kwaliteiten van de beschikbare spelers (Dick Advocaat) en een trainer, die uitgaat van het systeem dat hij wil spelen. (Roger Schmidt)
Ik denk, dat Kees van Wonderen ook met dit dilemma zit. Hij heeft ook een systeem in zijn hoofd hoe hij graag wil spelen, maar heeft daar de geschikte spelers niet voor. Daarom zal “Keessie Wonderboy” binnenkort moeilijke keuzes moeten maken.
Gezien zijn ervaring als topvoetballer moet hij weten waar Abraham de mosterd haalt.
