Wekelijks delen vier bekende Deventenaren met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Robert Heukels, Gerard Somer, Erdal Ascipinar en Marco Timmer wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie. Ditmaal is het de beurt aan Erdal Ascipinar.
Wat een magnifieke club is ons Kowet toch eigenlijk hè, beste medesupporters? Alleen al het feit dat in 1,5 week tijd bijna 5.000 seizoenkaarten zijn verkocht zonder ook maar enigszins te weten of we überhaupt wel alle wedstrijden mogen bezoeken het aankomend voetbaljaar. Wat een loyaliteit en wat een liefde voor het mooiste en kostbaarste Deventer sieraad ooit. Man, man, man wat hou ik toch veel van deze club en stad. Precies op deze dag ben ik al 50 jaar een echte Deventenaar, mooier kan bijna niet, namelijk op Bevrijdingsdag Abraham worden. Vijftig jaar één en al liefde voor Deventer en Kowet. Blessed.
Gisteren 2 minuten stil geweest op dodenherdenking en vandaag blij dat we in een vrije en mooie land als Nederland mogen wonen en dat ik me vanaf vandaag Abraham mag noemen. Zaterdagochtend rond half twaalf kwam Steef Alblas (medewerker Pers en Communicatie) naar huize Ascipinar om het Kowet pakketje af te leveren. Wat een super-actie van onze club om met alle Kowet medewerkers en vrijwilligers door heel het land (van Deventer naar Zwolle, van Drenthe naar Limburg, van Oost naar West enz.) de pakketten persoonlijk af te leveren aan de supporters in deze saaie coronatijd. Met een bakkie koffie en een lekker koekje heb ik met Steef gezellig kunnen babbelen over onze passie. Mooi was te horen dat deze jongeman oorspronkelijk uit de regio Alkmaar kwam en daardoor supporter was van AZ Alkmaar, maar te zijner tijd helemaal verknocht is geraakt aan Kowet. Steef vindt Kowet inmiddels een veel mooiere maar bovenal een echte volksclub. Tja, Kowet is nu éénmaal betoverend Steef… Welkom bij deze roodgele familie. Nadat Steef mij bedankte voor de gastvrijheid en ik hem bedankte voor de mooie geste en gezelligheid, heb ik mij daarna heerlijk kunnen vermaken met de boekjes die bij het Kowet pakket zaten. Blij als een klein kind en pretoogjes alom. De vrouw des huizes was weer blij dat ik paar uurtjes zoet was.
Het mooiste van de wedstrijd tegen Helmond Sport was het oogverblindende retro Kowet tenue. Ik zou zeggen leg het AUB vast in de clubstatuten; rood shirt met een brede gele verticale baan, een maagdelijk wit broekje zonder poespas en zwarte sokken met misschien bovenaan nog een roodgeel tintje als het eeuwige thuis tenue. Ons uit tenue het ene jaar paarswit als een soort van ode aan ‘de jaren zeventig tijd’ en aan Barry Hughes, het andere jaar het groen witte horizontaal gestreepte shirt als soort van ode aan de promotie destijds tegen Den Haag, vanwege de grote vriendschap tussen de supporters van Kowet en Sporting de Portugal en ook nog eens vanwege de allereerste Europacupwedstrijd tegen Celtic Glasgow. Beiden clubs spelen in een soortgelijk shirt namelijk. Natuurlijk ook zo retro mogelijk, net zoals het thuis tenue. Vastleggen door een notaris en dan de statuten in een kistje doen, een zware kettingslot erop en cementblokken eraan vastketenen en hopsakee zo de IJssel in kieperen. Nooit meer naar omkijken en dus ook nooit meer veranderen. Ik garandeer iedereen dat er records verbroken zullen worden met de verkoop van deze tenues. Heb dat shirt zelf ook besteld, zelfs tijdens het douchen straks doe ik hem niet meer af, zo mooi.
Afgelopen zondag was het ook dé wedstrijd van Bradly van Hoeven. Deze speler bekritiseerde ik eerder in mijn column in september over zijn soms ietwat gezapige spel. Positieve kritiek kan soms geen kwaad als men het goed oppakt. En Bradly heeft het zeer goed opgepakt hoor en is steeds beter gaan voetballen. De laatste weken was hij steevast 1 van de beteren. Klasse jongen. Zo heb jij je terugkeer naar Sparta op eigen kracht dik en dik verdiend, wat voor ons natuurlijk heel erg jammer is. Maar helaas is dit het risico van een speler huren. Ook was het mooi om te zien dat Boyd Lucassen zichzelf trakteerde op z’n eerste doelpunt in het eerste van Kowet. De blijdschap en het plezier straalde ervan af op het gezicht van deze Achterhoekse ‘stofzuiger’ van Kowet. Nog twee potten te gaan om plek 3 te garanderen zodat je alleen nog maar thuis speelt in de nacompetitie op jacht naar een plek in de eredivisie. Een mooi bijkomend voordeel dus, die we echt met beide handen kunnen en eigenlijk moeten pakken.
Ruim een eeuw lang spelen we dus op de plek rondom de Vetkampstraat, een prachtig mooi stadion middenin een volkswijk met vier broeders van staal als echte ouderwetse lichtmasten. Puur stadion masochisme ten top. Een bedevaart voor vele ‘Groundhoppers’ wereldwijd. Het mooiste stadion van Nederland en misschien wel één van de mooiste in Europa, als straks ook de IJsseltribune en de B-Side tribune vernieuwd zijn. Gewoon voor altijd de ‘amateurspirit’ er maar inhouden met hier en daar een vleugje professionaliteit. Niks geen ‘industrieel modern voetbal’ of een rijke buitenlandse investeerder met vage contacten en zwart geld. Nee, wij gaan het gelukkig doen met Alex Kroes, Jan Willem van Dop, Paultje Bosvelt, Adrie Steenbergen, Wouter Rutgers, Kees van Wonderen, Martin Kleine Schaars, Kees Vierhouten en al die andere namen uit onze regio of mensen die Kowet-minded zijn door het hele land. Bovendien moet de gemeente Deventer, Kowet nog meer omarmen en de club helpen waar nodig is. Daarom blijft onze club zo gewoon volks en heel tastbaar voor een ieder. Mijn dank en respect ook voor alle bestuurders, vrijwilligers en supporters die Kowet zo mooi op de voetbalkaart van Nederland zetten. Dank. Ware ambassadeurs.
Ook is er een mooi nieuw fanatieke vak ontstaan op 17, en zij waren deze week jarig. Vak 17💪🏻 van harte met het 1 jarige bestaan en de eerstvolgende wedstrijd maar zwaaien naar vak 19💪🏻. Wat hebben we met z’n allen toch godsgruwelijk zin in om ons tweede huis weer eens te bezoeken.
Tot slot nog een ode aan de jarige Adelaarshorst en de Vetkampstraat, ooit eens door mij geschreven gedicht ietwat verfijnd;
'Kloppende harten onderweg langs de huizen en bomen door Neerlands beroemdste straat, een schoonheid waar menige van dromen op weg naar Deventers mooiste en kostbaarste sieraad. Omringd door vier lichtgevende broeders van staal, uitnodigend voor onsterfelijkheid, eer en victorie hoor je vanaf de tribunes een enorm kabaal. Stoere blikken en gebalde vuisten voor eeuwige glorie: koesteren is het toverwoord, de Adelaarshorst nog mooier dan de Hemelpoort. De schoonheid druipt er van af als goudgele honing, daarom voelt de Kowet supporter zich in de Adelaarshorst een ware koning. Hier in het walhalla van het Koninkrijk der Eaglistas, blijft het roodgele Volk eeuwig de baas. Totterdood verbonden aan de Vetkampstraat nummer één, dat willen we allemaal, geloof me mensen, echt iedereen. Met boven een hemelsblauwe lucht en zijn roodgeel brandende zon altijd blijven voetballen op dit mooie gazon.'
Komoptan Eagles, jij verdient het om te promoveren. De geschiedenis hebben we natuurlijk al: het wordt eens tijd om goed te bouwen aan een hele mooie toekomst!
