Deventer kent enorm veel voetbalclubs, maar op niveau spelen is er niet bij. Wouter Hulsegge sprak met mensen binnen de Deventer voetbalwereld en laat zijn mening gelden: Deventer, het voetbalbolwerk van de regio, heeft dat niet te veel clubs?
Dit is de vraag die eigenlijk best veel mensen bezighoudt, maar niet hardop durven uitspreken. Deventer kent veel clubs met slechts een handjevol senioren en jeugdteams. Er zijn zelfs verenigingen die helemaal geen jeugdteams meer hebben of enkelen die soms iedere zaterdag/zondag moeten puzzelen om teams op de been te brengen. “Deze gaan dit toch niet nog 10 jaar volhouden”, is dan ook een veel gehoorde tekst in Deventer.
Waarom zouden we moeten fuseren, hoor ik vaak om me heen; we hebben nog wat aanwas van jeugd, onze cultuur past toch niet bij die andere club en we zijn financieel gezond. Dat zijn vaak gehoorde argumenten van vooral de wat oudere clubmensen, die nog vaak in sentimenten denken uit het verleden. Maar je hoort ook geluiden, van vooral ouders van jeugdleden die geen historische binding hebben met de club, dat het eigenlijk misschien toch beter is om samen te gaan met een andere club.
Het voetbalniveau voor een stad als Deventer is eigenlijk gewoon triest als je het mij vraagt; SV Schalkhaar is dan weliswaar een uitzondering, als hoogst spelende club die al jaren op hetzelfde niveau acteert. De rest van de verenigingen speelt al jaren op een dusdanig niveau dat er niet echt sprake is van een stijgende lijn in niveau bij veel verenigingen.
De redenen voor dit bedenkelijk niveau zijn wellicht divers: Als je kijkt naar de gemiddelde leeftijd bij de 1e selecties bij veel verenigingen is deze, in vergelijking met pak weg 10 jaar geleden, enorm gekelderd. De echt betere spelers hoppen naar Schalkhaar of hoger spelende clubs in de regio.
Leden zijn ook niet meer zo clubtrouw als weleer: Het jaarlijkse club-hoppen van spelers, aangezien er bij die ene club toch een leukere trainer zit of toch een kleine financiële vergoeding bij komt kijken, is een trigger om maar weer te verkassen naar een andere club.
Maar wat als die leuke trainer weer vertrekt na een paar jaar? Dan zie je diezelfde spelers ook zo weer vertrekken. Deze gaan veelal met de trainer mee, stappen over naar een vriendenteam of stoppen bij de club.
Clubliefde bij 1e elftallen, bij de stadse verenigingen, kom je dus bijna niet meer tegen. De spelers die het wel hebben daargelaten, maar het zijn er maar bar weinig die al 10 jaar lang in eenzelfde 1e elftal spelen. Dit was in het verleden wel anders, toen zag je op de zaterdag of zondag nog mannen van in de 30 in een 1e elftal.
Spelers, van het vlaggenschip van de Deventer clubs, verkassen in Deventer niet of nauwelijks om op een hoger niveau in Deventer te spelen aangezien het niveau nagenoeg hetzelfde is.
De betere spelers uit Deventer wijken dan uit naar clubs uit de wijde omgeving zoals: CSV Apeldoorn, ROHDA Raalte, WHC Wezep, Sportclub Genemuiden etc.
Ook jeugdspelers zie je al verkassen naar Apeldoorn, Rijssen en zelfs Enschede om daar op een hoger niveau te spelen.
Het probleem wreekt zich verder door, het geldt natuurlijk ook voor de jeugd. Van alle juniorenjeugdteams speelt er wel geteld 1 team op divisie niveau (Sv Schalkhaar jo-15-1) en de rest van jeugdselectieteams van de grotere clubs in Deventer spelen in de hoofdklasse of lager.
Eigenlijk is dit dieptriest voor zo’n voetbalstad als Deventer, dat het niveau van de jeugd eigenlijk zo laag is. Komt dit ook door club-hoppers, teveel keuze in clubs of is het niveau van trainers belabberd?
Wat is het dan dat clubs hun eigen hoofd boven water willen houden? Speelt dan sentiment, is er angst, is men bang voor de financiële consequenties, bang dat leden weglopen?
We kunnen hier echt meerdere redenen voor vinden, maar in mijn ogen is ‘fuseren’ wel het toverwoord om het niveau op te krikken in Deventer.
FC RDC is de enige fusieclub van de afgelopen jaren en is een goed voorbeeld hoe drie clubs uiteindelijk zijn samengesmeed. Enige kanttekening is wel dat ze er, qua niveau, nog niet op vooruit zijn gegaan. Winst is er wel geboekt als je kijkt naar hun groei in ledenaantallen en kader. De club op Borgele is ondertussen een gezonde vereniging.
Met alle respect voor alle genoemde clubs en niet kijkend naar cultuur van clubs; gooi Kon. UD, SV Helios en SV Colmschate’33 bij elkaar en je hebt een megavereniging met de naam FC Deventer Oost. Als megaclub heb je ineens bijna 80 jeugd elftallen bij elkaar en reken maar dat het niveau dan omhooggaat.
Maak een FC Rielerenk met een geheel vernieuwd complex in samenwerking met de BVO Go Ahead Eagles en de bestaande clubs De Gazelle, dvv Davo, Go-Ahead. Wellicht, voor een goede integratie, komt Turkse kracht er ook gewoon bij. Reken maar dat deze club ook aantrekkingskracht kan krijgen van jeugd uit de aangrenzende wijken.
Gooi Sallandia en IJsselstreek en Sportclub Deventer samen als FC Zandweerd en kijk eens hoe, naast FC RDC, je nog een mooie vereniging kan neerzetten aan de noordkant van de Stad.
De Gemeente Deventer heeft ook al meermaals aangegeven mee te willen denken met de voetbalclubs in hun plannen qua accommodatie. Denk aan modernere en veelzijdigere clubhuizen, vernieuwde kleedkamers en ook trainingsvelden van kunststof. Dan moest er wel sprake zijn van samenvoeging, een optie die door de clubs altijd weer werd verworpen.
“In het verleden behaalde resultaten zijn geen garantie voor de toekomst”. Dit is een veel gehoorde kreet en dat is dus eigenlijk ook exact hetgeen wat er hier speelt. Laat de bestuurders op het pluche eens niet denken in het verleden maar gezamenlijk nadenken over de toekomst van het Deventer voetbal. Denk in mogelijkheden en niet in onmogelijkheden!
Het gezonde zit hem niet alleen in het financiële aspect maar ook in het gezonde, en daardoor, hoger niveau van het voetbal in Deventer. Praat met elkaar en schroom niet om je leden erbij te betrekken!
