In deze winterstop maken onze correspondenten de balans op van de eerste seizoenshelft. Een terugblik op de wedstrijden vanaf afgelopen zomer tot aan dit ogenblik. Ditmaal de beurt aan de club-correspondent van IJsselstreek.
In de zomer van 2019 kwam trainer Mitchel de Groot over van Sallandia. Naast de oefenmeester maakte ook een 7-tal spelers de overstap naar het Sportpark Keizerslanden. Voor de jonge oefenmeester lag er een mooie taak om er een geheel van te maken. In de eerste oefen- en bekerwedstrijden liet de ploeg al zien over behoorlijk wat individuele kwaliteiten te beschikken. Diverse 4e klassers werd het vuur aan de schenen gelegd en daarmee werd toegewerkt naar de start van de competitie. Voorafgaand aan de competitie was het hoofddoel om weer te bouwen aan een nieuw elftal en het plezier ook weer op het trainingsveld terug te krijgen.
Op een mooie zonnige 22 september startte de consorten van Mitchel de Groot met een traditioneel lastige uitwedstrijd in ‘Klein Milanello’, oftewel SV Terwolde. Al vanaf het eerste fluitsignaal werd duidelijk dat IJsselstreek verder was dan haar tegenstander. De ploeg domineerde de gehele wedstrijd en DC Mekking bleek een heuse plaag voor de defensie van de Terwoldenaren. Echter was het Mitchel Kiffen, die overkwam van Sallandia, die uitgroeide tot de grote man aan Deventer-zijde door het netje tot driemaal toe te laten bollen. IJsselstreek won met 2-5 en liet direct merken een prima ploeg te hebben.
Een week later stond de eerste thuiswedstrijd van het seizoen op het programma tegen Emst. De gasten werden vooraf hoog ingeschat als gevaarlijke outsider voor de titel. IJsselstreek bleek haar huiswerk goed gedaan te hebben, want middels een vlak 4-4-2 systeem wilde de gasten IJsselstreek verrassen op de counter, maar door een solide organisatie neer te zetten wisten de Tricolores de wedstrijd te controleren en werd er tamelijk eenvoudig met 4-1 gewonnen. Adem Kocak, Andy Roroa, Dillen Kornet en DC Mekking namen de doelpunten voor hun rekening.
Op 6 oktober moest IJsselstreek het in een nat en koud Mariënheem opnemen tegen de plaatselijke SV. In der loop der jaren is gebleken dat dit een heuse angstgegner is voor IJsselstreek. In de beker werd er zelfs nog met 3-2 verloren in Mariënheem. Begin oktober was de uitslag juist omgedraaid. De Deventenaren speelden een matige wedstrijd, maar middels de individuele kwaliteiten werd er wel een zeer knappe overwinning geboekt. Mitchel Kiffen en Alesio Troncia brachten IJsselstreek op een 2-0 voorsprong. Mariënheem gooide alles op alles en IJsselstreek-aanvoerder Joni Samara kreeg de rode kaart voor een ‘professionele handsbal’. Het duel tussen de twee ongeslagen ploegen leek af te stevenen op een 2-2 gelijkspel, maar in de ‘dying seconds’ mocht Andy Roroa aanleggen vanaf elf meter vanwege een handsbal van een Mariënheem speler. De verdediger faalde niet en bracht IJsselstreek de overwinning, die op pure wilskracht en karakter werd binnengehaald.
Voor de vierde wedstrijd van de competitie mocht IJsselstreek op bezoek bij SV Epse van Herman Harleman, die in het verleden werkzaam was voor IJsselstreek. Saillant detail; Harleman was tevens de praktijkbegeleider van huidig trainer Mitchel de Groot. Epse begon erg sterk aan het thuisduel. Binnen luttele minuten stond de ploeg al met 2-0 voor tegen de ongeslagen koploper. IJsselstreek was niet zichzelf en kende veel moeite met de bewegelijke spitsen van de tegenstander. De Groot voelde zich genoodzaakt in te grijpen en binnen 20 minuten werd de eerste wissel doorgevoerd. De ploeg kreeg wat meer houvast en de wedstrijd leek te kantelen. IJsselstreek kwam terug tot 2-2 via Mitchel Kiffen en Alesio Troncia, maar keek snel al weer tegen een achterstand aan. Almir Fizovic, huidige topscorer in de poule, schoot een vrije trap hard achter IJsselstreek-goalie Bjorn Jansen. In de slotfase wist IJsselstreek haar ongeslagen te behouden door een doelpunt van Mitch Regelink.
Op 20 oktober stond er eindelijk weer een thuiswedstrijd op de rol. Vilsteren was de tegenstander op het ‘Sportpark Keizerslanden’. Een onbekende tegenstander omdat Vilsteren al enkele seizoen actief was in de regio Noord. De ploeg liep afgelopen seizoen op een haar na promotie naar de 4e klasse mis. IJsselstreek domineerde letterlijk de gehele wedstrijd op helft van de tegenstander, maar maakte het zichzelf zo ontzettend moeilijk door een legio aan kansen om zeep te helpen. Uiteindelijk wist het alsnog met 2-1 te winnen door doelpunten van Angelo Noteboom en Mitchel Kiffen.
Op 27 oktober stond de absolute kraker tegen SV Raalte op het programma. De Raaltenaren degradeerden het afgelopen seizoen vanuit de 4e klasse en willen zo snel mogelijk weer promotie afdwingen. IJsselstreek begon scherp op het kunstgras in Raalte en kreeg ook nu weer een legio kansen, maar net als de week ervoor werden deze niet verzilverd. Waar IJsselstreek tegen Vilsteren hier nog mee weg kwam was het vandaag anders. Raalte counterde zich middels snelle omschakelmomenten naar een comfortabele 2-0 voorsprong bij rust. In de kleedkamer besloten trainer Mitchel de Groot en assistent Hennie de Witte alle remmen los te gooien. Er werd 1 op 1 gespeeld om te proberen een snelle aansluitingstreffer te maken. Adem Kocak stond op in de tweede helft en maakte middels een geweldige vrije trap de 1-2. Raalte had geen antwoord meer op het positiespel van de Deventenaren en halverwege de tweede helft maakte Adem Kocak zijn 2e treffer van de middag. De aanvaller annex middenvelder schoot een strafschop onberispelijk achter de doelman van Raalte. Tien minuten voor het einde leek IJsselstreek de ultieme beloning te krijgen voor een geweldige tweede helft. Adem Kocak completeerde zijn hattrick, maar in de absolute eindfase wist Raalte, door een wereldgoal, de remise op het bord te zetten.
Zonmiddagmiddag 3 november was het tijd voor een heuse stadsderby. De strijd tussen twee heuse volksclubs. IJsselstreek nam het in eigen huis op tegen Sallandia. Er werd al lang uitgekeken naar deze wedstrijd door zowel de ploeg, maar ook zeker door de toeschouwers van het Deventer voetbal. Het publiek was massaal toegestroomd en, zoals het hoort bij een derby, waren er diverse sfeerverhogende acties op touw gezet. Zoals vaker in stadsderby’s was het voetbal alles behalve hoogstand, maar de spanning en sfeer maakten een hoop goed. Sallandia kreeg de eerste kleine kansjes, maar optisch gezien was IJsselstreek wel de betere. Dit resulteerde dan ook in een verdiende voorsprong. Een vrije trap van Adem Kocak werd niet goed beoordeeld door de doelman van Sallandia waardoor IJsselstreek met een 1-0 voorsprong de kleedkamer opzocht.
In de tweede helft barstte het geweld pas echt los. Sallandia ging meer risico nemen en IJsselstreek profiteerde optimaal van de geboden ruimte. Na een uur spelen bouwde IJsselstreek de marge verder uit. Uitgerekend Jeffrey Heijnekamp, die in zijn nog prille carrière nog uitkwam voor Sallandia, deed zijn oude ploeg pijn. De middenvelder kwam goed vrij voor het doel van de Sallandianen en schoof beheerst binnen. Slechts enkele minuten later wist Sallandia te profiteren van een communicatiefout in de defensie van IJsselstreek. Dit was voor Sallandia nog meer reden om opportunistischer te gaan spelen. Wesley de Witte, net terug van een zware knieblessure, was inmiddels ingevallen en wist direct zijn stempel te drukken. De Witte maakte een uitstekende rush langs de vleugel en bediende Adem Kocak op zijn wenken. Sallandia bleef de ballen in het zestien-meter gebied pompen en kon wederom dichterbij komen, maar Mitchel Kiffen maakte uiteindelijk aan alle illusie een einde door de bevrijdende vierde treffer te maken.
Na twee absolute krakers mocht IJsselstreek wederom thuis aantreden voor een stadsderby, ditmaal kwam rode lantaarndrager Go-Ahead op bezoek. Go-Ahead kwam nog wel op voorsprong, maar IJsselstreek was simpelweg een maatje te groot. Mitchel Kiffen was met 4 treffers een plaag voor zijn oude club. Dillen Kornet en Angelo Noteboom bepaalde de eindstand op 6-1.
Na een vrij weekend ging IJsselstreek op bezoek bij laagvlieger Wissel. Net als in de wedstrijd tegen Go Ahead keek het al snel tegen een achterstand aan, maar stelde het al vrij snel orde op zaken. Aan de hand van de goed spelende DC Mekking en Moreno Belt wisten de Tricolores eenvoudig met 1-5 te winnen. DC Mekking en Angelo Noteboom namen beide twee doelpunten voor haar rekening en Moreno Belt wist met een droge knal de 1-5 eindstand op het bord te zetten.
De voorlaatste wedstrijd van 2019 speelde IJsselstreek thuis tegen V en L, dat al jaren in de kelder van de 5e klasse bivakkeert, maar dit seizoen toch wat meer structuur in de ploeg lijkt te hebben. IJsselstreek was misschien wel een maatje te groot voor de ploeg uit De Vecht, maar de mannen van De Groot moesten uiteindelijk wel alles geven om een goed resultaat te behalen. Mitchel Kiffen nam, met zijn vijf treffers, de gehele productie van de middag voor zijn rekening. V en L wist ook tweemaal tot scoren te komen waardoor een 5-2 eindstand zich liet optekenen.
In de laatste wedstrijd van 2019 heeft IJsselstreek een hele zware middag beleefd in en tegen Wesepe. Lang leek het duel tussen beide ploegen af te stevenen, maar een mooi zondagsschot van Alesio Trocia bleek genoeg voor de volle buit. IJsselstreek is hierdoor ongeslagen gebleven in de competitie en is het de trotse koploper van de 5de klasse F.
Mitchel de Groot is dan ook tevreden met de behaalde resultaten: “We hebben met een vrijwel nieuwe selectie het maximale eruit gehaald”, zegt De Groot die ook wel erkent soms wat gelukkig te zijn geweest: “Ik denk dat we in bijna alle wedstrijden wel gedomineerd hebben, maar we hanteren soms een ietwat te laag tempo waardoor we tegenstanders onnodig in leven laten en dus soms ook gelukkig alsnog drie punten wisten te behalen, maar zonder geluk vaart niemand wel”, zo besluit De Groot zijn relaas.
