Voorwaarts 1 won afgelopen zondag met 5-1 van BVC’12 uit Beek. Voorwaarts sloot daarmee een uiterst succesvolle meimaand af, waarin het maar liefst in vier van de vijf wedstrijden tot meer dan 5 doelpunten kwam. De vierde plaats op de ranglijst die het elftal nu inneemt is een evenaring van het meest succesvolle seizoen in de clubhistorie, namelijk 2010-2011. In puntenaantal is het zelfs voorbij aan dit legendarische elftal.
De maand mei werd geopend met een 2-7 winst op Tubantia. Daarna werd MASV met 6-1 aan de zegekar gebonden. Een week later was het elftal in het geheel niet opgewassen tegen kampioen ROHDA Raalte en ging het met 5-0 de bietenbrug op. Erg onder de indruk bleek het niet, want de daaropvolgende zondagen werd het stugge Stevo met 1-3 verslagen, gevolgd door twee overwinningen met 5-1, vorige week zondag op RKHVV en nu dus bij BVC’12.
Een geweldige reeks die in ieder geval leidt tot een mooie apotheose. De laatste wedstrijd aankomende zondag aan de Laene kan leiden tot een ticket voor de nacompetitie voor een plaats in de hoofdklasse.
Het seizoen is echter ook zonder een resultaat zondag al ruimschoots geslaagd. Na de promotie in 2019 volgde handhaving in het eerste jaar (na een onvolledige competitie) en werd het tweede seizoen na vier wedstrijden al afgebroken door corona met zegge en schrijve nul punten. Dat laatste leek een slechte voorbode bij aanvang van dit seizoen. Bij de start bleek het elftal echter uit een ander vaatje te tappen. Met aantrekkelijk voetbal en een goede organisatie werd de eerste periode op doelsaldo gemist.
De tweede periode was de meest matige fase van het seizoen. De derde periode kan dus nog leiden tot een noviteit, namelijk het eerste periodekampioenschap in de historie in de eerste klasse. Of het zo ver komt hangt af van concurrent Heino dat met twee punten meer er het beste voorstaat. De tweede concurrent Bemmel is de opponent van aankomende zondag aan de Laene. Bij winst van Heino is het over, maar bij puntverlies van Heino kan Voorwaarts op eigen kracht zich naar de nacompetitie schieten.
Het zal ook zonder het gedroomde scenario een wedstrijd worden met de nodige emoties, want zeker een half dozijn spelers neemt na afloop afscheid van het eerste elftal.
De maand mei was qua doelpuntenproductie een bijzondere maand, en gaf daarnaast enkele spelers ook nog een primeur. Zo schoot Luuk Grieving zijn 50ste doelpunt binnen, een ongekend hoog aantal na 7 seizoenen in het eerste elftal. Marcus van Geelen produceerde zijn 25ste officiële doelpunt voor Voorwaarts 1 (zijn 24ste dit seizoen) en jeugdspelers die debuteren. Dit keer Ezra Wattimena en Morris Broekhof.
Tegen het reeds gedegradeerde BVC’12 kon Voorwaarts vrij eenvoudig de winst naar zich toetrekken. Het eerste doelpunt kwam van de voet van Luuk Grieving na een assist van Lars Teunissen. De tweede nog voor rust van Marcus van Geelen uit een rebound op een schot van Ivo Spanjers, 0-2. De 0-3 was een actie van Ismar vlak na rust. Hij soleerde zichzelf in kansrijke situatie en omspeelde ook nog de keeper.
De 0-4 van Marcus, een afronding na een pass achter de verdediging van opnieuw Lars. Daarna moest het nog een tegendoelpunt toestaan. De 1-5 kwam van de voet van A-junior Kaan Aygun bij zijn tweede basisplaats. Als linkervleugelverdediger had hij het de eerste helft lastig, maar de tweede helft liet hij als middenvelder zijn kwaliteiten zien. Hij bekroonde zijn optreden met zijn eerste doelpunt.
Het is duidelijk dat Berthil ter Avest en assistent Sander Hulshof met de inzet van jeugdspelers het vizier al op het komende seizoen hebben gericht. Vooralsnog brengt dat het elftal nog op de rand van een sensationeel slotakkoord, na nu al een seizoen met een gouden randje.
