Simon Rutgers (archieffoto) heeft bij de selectie en staf van Voorwaarts 1 aangegeven dat hij met onmiddellijke ingang stopt met voetballen op prestatieniveau. De afgelopen week, aan de vooravond van de competitiewedstrijd tegen RKHVV heeft hij met pijn in het hart dit besluit gedeeld. Voorwaarts speelde deze zondag in een spectaculaire wedstrijd, met 4-4 gelijk na een 0-4 voorsprong bij rust.
Voorwaarts speelde tegen RKHVV een hele effectieve eerste helft en ging de rust in met een 0-4 voorsprong. De einduitslag 4-4 zal dan ook een gevoel van verlies bij het elftal teweeg hebben gebracht. Door twee treffers van Bruce Schotman en twee doelpunten van Marcus van Geelen nam Voorwaarts een comfortabele voorsprong. Tot aan de 64ste minuut bleef deze stand op het scorebord. Na het eindsignaal moest het elftal toch de punten delen. De einduitslag was geen incident en ook geen toeval, want het is in dit seizoen al de derde keer dat een comfortabele voorsprong van 4 doelpunten (nagenoeg) werd weggegeven:
Stevo 5-4 (winst na 4-0 voorsprong) en MASV (4-4 na 0-4).
Even terug in de geschiedenis: op 29 september 2019, in de uitwedstrijd bij de tegenstander van vanmiddag RKHVV uit Huissen, omspeelde Simon Rutgers de keeper en bleef zijn onderbeen staan bij de daaropvolgende kapbeweging.
Door het afschuwelijke geluid was het voor iedere getuige van de wedstrijd direct duidelijk dat hier sprake was van een ernstige blessure. Het drama voltrok zich juist na het zo succesvolle kampioensjaar 2018-2019 van Voorwaarts 1. Het jaar waarin Simon zich nadrukkelijk liet gelden en in de tweede seizoenshelft met 14 doelpunten en 8 assists een grote bijdrage leverde aan het kampioenschap.
Hij maakte 9 jaar eerder in 2013 onder trainer Hans Uit den Boogaard zijn debuut in Voorwaarts 1. Het eerste jaar was hij al nadrukkelijk aanwezig met 17 doelpunten in competitie en beker.
In gesprek met Simon is hij al snel helder over zijn carrière bij het eerste. De tegenstanders zagen hem het liefste niet in het veld verschijnen, want zijn snelheid en doelgerichtheid in combinatie met zijn lengte van 1.98 meter vormden een ware plaag. Zoals hij zelf aangeeft werd hij bij de ene trainer belangrijk en bij de ander viel hij buiten het plan.
Simon spreekt met respect over de trainers in zijn carrière, maar ook over de huidige trainer en selectie.
Simon: Mijn revalidatie is, gezien de ernst van de blessure, geslaagd. Aansluiten op dit niveau is echter niet meer mogelijk.
Het elftal maakt grote sprongen met als gevolg dat ik nog meer moet brengen om aan te kunnen sluiten bij het niveau. En ik wil wat toevoegen en niet het gevoel hebben dat het me slechts gegund wordt. Die laatste 10% die dat nog vraagt is niet meer realistisch. De twee wedstrijden in het tweede elftal om weer in het ritme te komen hebben me doen beseffen dat Voorwaarts 1 gegroeid is en een heel goed niveau haalt.
Nu na twee jaar revalideren, sinds vorig jaar maart weer op het veld in training, wil hij toch stoppen. En nu? Simon: “Ik voel me erg betrokken bij deze groep en ze hebben me geholpen bij mijn terugkeer. Ik vind het dus ook plezierig om daar waar mogelijk het contact te houden en wellicht op een andere wijze dan als speler betrokken te blijven.”
Terug naar het hoofdgerecht van vanmiddag. Het was een inhaalwedstrijd en een topper in de eerste klasse E. RKHVV en Voorwaarts konden beiden na vandaag de koppositie overnemen. Dat gebeurde niet. Na 9 van de 26 wedstrijden staat Voorwaarts op de 4de plaats, twee punten achter koplopers ROHDA Raalte en TVC ’28. Een prima uitgangspositie om als team te groeien en waar mogelijk succes te boeken. Als eerste aanstaande zondag tegen De Bataven aan de Laene. Een tegenstander die na een moeizame start de weg omhoog heeft gevonden.
