Dit weekend stond de derde wedstrijd op het programma tegen V&L, na vorige week een vooral gekke wedstrijd, nu een tegenstander waar de schrijver van dit stukje eigenlijk weinig van weet. Volgens de kenners een lastige tegenstander op een slecht veld: iets wat Sallandia in het spel wat zij willen spelen niet fijn vindt.
Wat ik altijd bijzonder vind, is dat wanneer je naar de verhalen kijkt en luistert, je snapt wat men bedoelt. Als je je dan beweegt op het veld in de Vecht, best een mooi veld, dan kan het gras echt wel een centimeter of 5 korter. Daar heeft ook jullie vlaggenschip veel meer aan, maar goed, het mocht geen excuus zijn voor alles wat beide teams het publiek voorschotelden.
Sallandia had de bal en het initiatief en V&L voetbalde vooral met opportunistische lange ballen achter de laatste linie van Sallandia. En dat had succes, want in combinatie met slechte communicatie van de zijde van Sallandia en een ongelukkig moment van keeper Cavuz, sta je ineens achter met 4-1.
Een deel van de eerste helft vooral werd bepaald door de onnavolgbare beslissingen van de man in het zwart Daar mag en moet je vooral niet in meegaan en door blijven gaan, maar wat hier gebeurde sloeg alles. Na een opmerking van een toeschouwer, die dezelfde mening was toegedaan, staakte de scheidsrechter ook nog eens de wedstrijd. Tsja 4-1 achter en de pot gestaakt, weinig perspectief zal een ieder gedacht hebben.
Na een kort intermezzo besloot de man om drie minuten te spelen en dan direct de tweede helft erachter aan te spelen. Na met elkaar afgesproken te hebben niets, maar dan ook helemaal niets meer te zeggen, ging de wedstrijd verder waarbij Sallandia verreweg de betere ploeg bleef. Daar waar Milan Mäkel in de eerste helft met een uitstekende kopbal nog de 1-1 had aangetekend, was het nu Tim Hekkert die na een goede actie de 4-2 tegen de touwen schoot. Nog 25 minuten te gaan en de druk er vol op. V&L beperkte zich tot verdedigen en de bal naar voren te roeien in de hoop dat die goed zou vallen.
Toen Marco van Meeteren na een goed ingeschoten vrije trap de anschluss treffer maakte, ging het publiek er nog eens flink achter staan. Sallandia bracht in het laatste kwartier nog 2 aanvallers (Enes Süzen en Björn Rutten) en ging achterin 1 op 1 staan. Dit bleek uiteindelijk prima uit te pakken, want na prima voorwerk van Jordy Molemans en Ricky Wolvenne wist Rutten 2x te scoren en daarmee de 3 punten veilig te stellen! Zware bevalling? Ja, maar ‘lekkere’ punten.
We hebben de tweede helft laten zien als team hard te kunnen werken en randzaken los te kunnen laten ondanks personen en omstandigheden die dit heel moeilijk maakten. Goede teamprestatie mannen en een beetje fortuin moet je dan ook hebben, maar dat dwing je dan ook af!!
Volgende week een vrij weekend en dan thuis tegen Wesepe. Hopelijk zijn we dan weer completer en fitter dan vandaag!!
