Wekelijks delen bekenden met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Robert Heukels, Gerard Somer, Erdal Ascipinar, Edwin Lugt wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie. Ditmaal is het de beurt aan Gerard Somer.
Opnieuw 24 jaar Eredivisie
Afgelopen zondag werd het 36e punt van dit seizoen behaald en behoud Eredivisie was definitief een feit. Voor mij betekende de overwinning tegen RKC in blessuretijd echter al handhaving in de hoogste klasse van het betaalde voetbal. Het behalen van een kampioenschap is fraai, maar het niet degraderen naar het tweede niveau is misschien nog mooier. Dat bleek vorige week woensdag wel tegen RKC. De bevrijdende treffer van Lidberg in blessuretijd deed de Adelaarshorst uit haar voegen barsten.
De emotie van blijheid bij niet alleen de supporters maar ook bij spelers en leiding, deed mij denken aan de historische wedstrijd tegen Telstar op 2 mei 1965. Met meer dan 70 bussen waren 3.000 enthousiaste supporters voor 1 gulden meegereisd naar Velsen voor dit degradatieduel in de eredivisie.
De achterstand van 1-0 werd pas diep in de 2e helft goedgemaakt door doelpunten in de 87e en 90e minuut van de “Werle“ boys, Somer en Kanselaar. De ontlading bij de supporters in Velsen en naderhand bij terugkomst in Deventer met een volle Brink was enorm om mee te maken. Deze ‘niet-degradatie’ voelde echt als een kampioenschap.
Hetzelfde gevoel bekroop mij afgelopen woensdag ook weer bij het beslissende doelpunt van onze keihard werkende spits. Na de overwinning in Velsen brak voor Go Ahead een periode aan van nog eens 22 jaar eredivisie. Behoud van het grootste gedeelte van de huidige groep aangevuld met een drietal goede versterkingen kan ons het volgend seizoen eerder naar de veilige middenmoot brengen.
Elke dag is er bijna voetbal op tv. Dus ook vrijdag jl. bekeek ik op ESPN de wedstrijd Volendam tegen Cambuur. De overwinning van Volendam deed mij goed, omdat ik altijd een zwak heb voor het voetbal dat de palingboeren op de mat leggen. Tijdens deze wedstrijd volgde ik ook de stand van de blauwvingers in Almere. Met het gelijke spel trad PEC Zwolle weer toe tot de Eredivisie. Een felicitatie waard al was het alleen al voor de komende IJsselderby’s.
Deze felicitatie wilde ik gepaard laten gaan met een mooie bos ROOD/GELE tulpen aan het adres van hun aanvoerder. Bram zal ook bijzonder blij zijn, dat hij volgend seizoen weer in de Adelaarshorst mag acteren. Toen ik zaterdagmorgen een bloemist in Zwolle belde om een bos ROOD/GELE tulpen te laten bezorgen bij de familie Van Polen kreeg ik het volgende antwoord: ‘Meneer Somer, ik zou de bos graag bezorgen, maar ROOD/GELE tulpen komen er bij deze familie niet in. Mevrouw Van Polen heeft hiervoor een andere bestemming, namelijk de prullenbak.’ Dus de centen maar in de zak gehouden.
Toch ben ik blij, dat de Blauwvingers weer op het hoogste niveau spelen. Als mijn oude club Heracles Almelo dan ook nog promoveert, dan zijn wij in Overijssel weer compleet met vier ploegen op het hoogste niveau.
